تبسم عبداله زاده
بؤیله آلاوولو یانیرام بیلر منیم حالیمی
آغاجلاردا قورو یارپاق الین اوزن زاماندا
بیردن بیره غم جالانیر آشیب داشیر سینه ده
سوسماق تکجه چاره اولور دردلریمی آچاندا
ایسته میرم اوزاق گئزم سندن اوزگه سوزیله
سن سیز لیک ده قه هه رلردن دولا دولا لاپ داشام
جانلی قویلا بیر قبیرده منی ترک ائدن زامان
داها منه جهننم دیر سن اولماسان بو یاشام
اینانمیسان سن اولماسان دونیام قارا بویاقدی
خیالیمین کوچه سینده توز توپراقلی یئل اسیر
ایسته ییرم دیله گله بوتون ایتگین سوزجوک لر
قه هه ر توتوب بوغازیمی
زه هرآغزیمی کسیر
سوزلریمی درده قاتیب قوجاغ قوجاغ ییغیرام
باش گوتوروب بو شه هه رین ساچلارینی داریرام
چارا تکجه یانماغیمدیر یانام گه رک کول اولام
دوشور یادا بوز باخیشین سیزیلداییب زارییرام
هامی بیلیر سن اولماسان من ده یوخام حایاتدا
سن سیز آخیر قاراقانلار کونلوموده لاختا لاختا
من اؤله رم سون باخیشین
دونگه لرده دوننده
یاسا باتار یئرده توپراق گؤیده قوشلار بوباختا
معصومه عبداله زاده( تبسم )
11 August 2015 شهریار
برگردان اقتباسی به فارسی
آنچنان شعله ور میسوزم که حال مرامی داند
برگهای خشک روی درختان هنگامی که دستشان از درخت کوتاه میشود
به یکباره غم لبریز شده
سرازیر میشوددرسینه ام
سکوت تنها چاره میشود وقتی دردهایم را می گشایم
نمی خواهم دور باشم از تو به خاطر حرف مردم
دربی تو بودن ازبغضها پر شوم وسرازیر
زنده به گورکن مرادرقبری زمانی که ترکم می کنی
دیگر برایم جهنم است این زندگی اگر تو نباشی
باورت نمی شود تو نباشی دنیایم
رنگ سیاه است
در کوچه خیالم بادی پراز گردوخاک
می وزد
میخواهم به زبان بیاورم واژه های
گم شده را
بغض می گیرد راه گلویم را دهانم
زهرآگین میشود
حرفهایم را بادرد آمیخته بغل بغل
جمع میکنم
سر می گذارم ، گیسوان شهررا شانه میکنم
چاره فقط سوختنم است باید بسوزم وخاکستر شوم
یادم که می افتد نگاه یخ تو
ناله وزاری میکنم
همه می دانند تو نباشی من هم در قید حیات نیستم
بی تو جاریست خون سیاه از قلبم لخته لخته
من می میرم وقتی آخرین نگاهت در پیچ ها بپیچد
عزادار می شود درزمین خاک
درآسمان پرنده ها به این بخت.
بخش چهار پاره | پایگاه خبری شاعر
منبع: سایت شعر ایران
