گل آمد و هر مرغی زد نغمه بـه هر بـاغیهر فاخـتـه ای دارد بـا همسـر خـود داغـیاز بـاد صبـا هر کس بشکفته چو گل خرمنآن بـاد که من جویم کی می وزد از باغی؟ه…
| گل آمد و هر مرغی زد نغمه بـه هر بـاغی | هر فاخـتـه ای دارد بـا همسـر خـود داغـی |
| از بـاد صبـا هر کس بشکفته چو گل خرمن | آن بـاد که من جویم کی می وزد از باغی؟ |
| هر کس غم خود گویان بـا قمری و بـا بلبل | من سوخته می جویم رو کرده سیه زاغی |
| من سوخته ام، زاهد، تو طعنه زنی هر دم | تــا چــنـد نـهـی داغــی مـا را زبــر داغــی |
| خسرو نشود هرگز عشق و خـردت بـا هم | کـان زاغ نـمـی گـنـجـد در خـانـه انـبــاغـی |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج
