به گزارش خبرنگار پایگاه خبری شاعر به نقل از (ایبنا) در خرمآباد، «شباهنگ» گزیده اشعار عباس غضنفری امرایی، به اهتمام فرزند وی، بیژن غضنفری در ۲۳۹ صفحه با قطع وزیری، از سوی انتشارات شاپورخواست با ویراستاری محمدحسین باتمان غلیچ به بازار نشر عرضه شده است.
غضنفری امرایی در کتاب «شباهنگ» در قالبهای قصیده، غزل، مثنوی، دوبیتی کوشیده است دنیایی نو و دلانگیز را بیافریند و با کاربرد واژگان و مفاهیم دلکش و سودمند با روایتهای خود از طبیعت زیست پیرامونش در پی شناساندن دانستهها و ظرفیتهای فرهنگی، طبیعی، اجتماعی لرستان بوده و با نگاهی مسئولانه و امیدآفرین با زبان شعر راز سفر معنوی خود را به خوانندگان ارزانی داشته است. در بخش پایانی این کتاب نیز اسناد و تصاویری از خاندان غضنفری با کاغذ گلاسه به زیور طبع آراسته شده است.
عباس غضنفریامرایی در مرداد ماه ۱۳۰۶ خورشیدی در کوهدشت متولد شد، وی فرزند مرحوم نصرتاللهخان امیرپور امرایی معروف به «امیرارفع» و نوه مرحوم نظرعلیخان غضنفری (امیراشرف) از سران لرستان در عصر قاجار است. او از همان ایام جوانی به شعر و ادب فارسی علاقه بسیار داشت. او همچون عموهایش اسدالله امیرپور و اسفندیار غضنفری امرایی در حوزه شعر از استعداد ذاتی برخوردار بود و نخستین شعرش را در ۱۶ سالگی سرود.
غضنفری سالها در شهرداری خرمآباد در سمتهای مختلف و در کنار شهردار فقید علیمحمد ساکی انجام وظیفه میکرد و در سال ۱۳۴۴ به عنوان شهردار پلدختر منصوب شد.
وی به دلیل عشق و علاقهای که به مسائل فرهنگی داشت همزمان با دوران اشتغال و مدیریت، اقدامات فرهنگی نیز انجام داد که از آن جمله میتوان به برگزاری بزرگداشت عبدالحسین زرینکوب در سال ۱۳۵۴ در سالن شهرداری خرمآباد اشاره کرد که در این مراسم چهرههایی همچون محمدابراهیم باستانی پاریزی، ایرج افشار یزدی، حبیب یغمایی، مهرداد اوستا حضور داشتند.
عباس غضنفری امرایی همچنین به سرودن اشعاری در رثای خاندان عصمت و طهارت نیز همت گماشت و تحقیقات تاریخی نیز انجام داده که در برخی از کتابها و نشریات مختلف به چاپ رسیدهاند که از آن جمله میتوان به مقالهای با عنوان «کوهدشت و سران غضنفری» اشاره کرد که سال ۱۳۷۷ به کوشش سیدفرید قاسمی در مجموعه «لرستانپژوهی» منتشر شد.
عباسخان غضنفری امرایی سرانجام در سال ۱۳۹۴، در ۸۸ سالگی دار فانی را وداع گفت.
نیایشی از عباس غضنفری امرایی که در کتاب «شباهنگ» نیز منتشر شده است، را در ادامه میخوانیم:
خداوندا شفیعی و کریمی
بزرگی و خطابخش و رحیمی
رئوف و مهربان و بینظیری
ز جرم بندگان پوزشپذیری
تو تنها حامی و بندهنوازی
تویی محرم به هر اسرار و رازی
خداوندا به اسماء عظیمت
به الحمد و به رحمان و رحیمت
امید من به فضل توست الهی!
مرا زین غم بده یا رب رهایی
منبع : ایبنا