چــو در نـظــر نــبــود روی دوســتــان مــا رابـه هیچ رو نبـود مـیل بـوسـتـان مـا رارقـیب گـومفـشـان آسـتـین کـه تـا در مـرگبـه آسـتـین نکـند دور از آ…
چــو در نـظــر نــبــود روی دوســتــان مــا را | بـه هیچ رو نبـود مـیل بـوسـتـان مـا را |
رقـیب گـومفـشـان آسـتـین کـه تـا در مـرگ | بـه آسـتـین نکـند دور از آسـتـان مـا را |
به جان دوست که هم در نفس بر افشانیم | اگر چـنانکه کند امتـحان بـه جـان ما را |
چـه مهره بـاخـت ندانم سپـهر دشمن خوی | که دور کرد بـدسـتـان ز دوستـان ما را |
بــه بــیـوفــائی دور زمــان یــقــیـن بــودیــم | ولـی نـبــود فــراق تــودر گـمـان مـا را |
چـو شـد مواصـلـت و قـرب مـعـنوی حـاصـل | چـه غـم ز مدت هجـران بـیکـران مـا را |
گـهـی کـه تـیغ اجـل بـگـسـلـد عـلـاقـه روح | بـود تـعـلـق دل بـا تـو همـچـنـان مـا را |
اگر چـنان که ز ما سیل خـون بـخواهی راند | روا بــود بــه جــدائی ز در مـران مــا را |
وگــر حــکــایـت دل بــا تــو شــرح بــایـد داد | گمان مبـر کـه بـود حـاجـت زبـان ما را |
شـدیم همچـو میانت نحـیف و نتـوان گـفـت | که نیست با کمرت هیچ در میان ما را |
گهی کز آن لب شیرین سـخـن کند خـواجـو | ز نوش نـاب لـبـالـب شـود دهان مـا را |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج