من بـاد نخـواهم کـه وزد بـر چـو تـو بـاغـیتــا از تــو نـسـیـمـی نـرســانـد بــه دمـاغـیخوش دولت مرغی که خورد بر ز تو، ماییمکـز دور خـرابــیـم بــه بـ…
من بـاد نخـواهم کـه وزد بـر چـو تـو بـاغـی | تــا از تــو نـسـیـمـی نـرســانـد بــه دمـاغـی |
خوش دولت مرغی که خورد بر ز تو، ماییم | کـز دور خـرابــیـم بــه بــویـی چـو تـو بــاغـی |
گر خـواه بـه بـازار شوم، خـواه بـه بـستـان | مـا را ز رخــت سـوی دگـر نـیـســت فـراغـی |
گــر جــلــوه طــاووس ز روی تــو نـبــیـنـیـم | در کــوی تــو مـیـریـم بــه مـهـمـانـی زاغــی |
تـو داغ جـگـر را چـه شـناسـی کـه نبـودت | جــز از مـی گــلـرنـگ بــه دامـان تــو داغــی |
پـروانه که جـان را بـه سـر شـمع فـدا کـرد | در مشهد خویش از تن خود سوخت چراغی |
آن بـه کـه مـن سـوخـتـه پـیـش تـو نـیـایـم | زیـبــا نـبــود پــیـش گـلـی بــانـگ کــلـاغــی |
لاغ است تـرا کشتن، اگر لطف دگر نیست | بـــاری ز مــن دلــشــده یــاد آر بـــه لــاغــی |
نآمد ز دل خستـه خـبـر، گر چـه که خسرو | از گــریــه دوانــیــد چــپ و راســت الــاغــی |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج