مـرا دل بـا یـکـی مـانـده سـت جـایـیکـه نـاید روزی از کـویش صـبـاییهـمـه کـس ز آتــش بــیـگـانـه ســوزدمـن مـسـکـیـن بـه داغ آشـنـاییبـیا، ای زاغ، کای…
| مـرا دل بـا یـکـی مـانـده سـت جـایـی | کـه نـاید روزی از کـویش صـبـایی |
| هـمـه کـس ز آتــش بــیـگـانـه ســوزد | مـن مـسـکـیـن بـه داغ آشـنـایی |
| بـیا، ای زاغ، کاین آن استـخـوان است | کـه بـر وی سـایه انـدازد همـایی |
| مــزن طــعــنــه پــریـشــانـیـم بــگــذار | کـه عـمـرم رفـت بـر بــاد هـوایـی |
| بـه جرم عشق کشتن حاجتـم نیست | که داند عشق کردن هم سزایی |
| مه و خورشید گو، بـر جـای خود بـاش | کـه ما هم شـاهدی داریم جـایی |
| ز عشقت کار من جـایی رسیده سـت | بــجـز مـردن نـمـی بـیـنـم دوایـی |
| ز تیغت بیم خسرو بیش از این نیست | کـه گـیـرد دامـنـت خــون گـدایـی |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج
