شــاه چــون دایـه گـرفــت ابــســال راتــا ســلــامــان هــمــایــون فــال راآورد در دامـــن احــــســـان خـــویـــشپــرورد از رشـحـه پـسـتـان خـویـشچ…
| شــاه چــون دایـه گـرفــت ابــســال را | تــا ســلــامــان هــمــایــون فــال را |
| آورد در دامـــن احــــســـان خـــویـــش | پــرورد از رشـحـه پـسـتـان خـویـش |
| چـشـم او چـون بــر سـلـامـان اوفـتــاد | زان نظـر چـاکـش بـه دامـان اوفـتـاد |
| شـد بـه جـان مشـعوف لطف گوهرش | همـچـو گـوهر بـسـت در مهد زرش |
| در تـــــمــــاشـــــای رخ آن دل فـــــروز | رفـــت ازو خـــواب شـــب و آرام روز |
| روز تــــا شـــب جــــد او و جــــهـــد او | بــود در بــســت و گـشــاد مـهـد او |
| گه تـنش را شستـی از مشک و گلاب | گه گرفـتـی شـکـرش در شـهد ناب |
| مهر آن مه بس که در جانش نشست | چشم مهر از هر که غیر او بـبـست |
| گـر میسـر گـشـتـیش بـی هیچ شـک | کـردیش جـا در بـصـر چـون مـردمک |
| بـعـد چـنـدی چـون ز شـیرش بـاز کـرد | نــوع دیــگــر کــار و بــار آغــاز کــرد |
| وقت خـفـتـن راسـت کردی بـسـتـرش | سوختـی چـون شمع بـالای سرش |
| بــامـداد از خـواب چــون بــرخـاسـتــی | هـمـچـو زریـن لـعـبــتـش آراسـتـی |
| ســرمـه کــردی نـرگــس شــهـلـای او | چـست بـستـی جـامه بـر بـالای او |
| کــج نـهـادی بــر ســرش زریـن کــلــاه | وز بــرش آویـخــتــی زلــف ســیــاه |
| بـــا مــرصـــع بـــنــدهــای لــعـــل و زر | بــر مـیـان نـازکـش بــسـتــی کـمـر |
| کـردی اینسـان خـدمتـش بـیگـاه و گه | تــا شـدش ســال جــوانـی چــارده |
| چــارده بـــودش بـــه خــوبــی مــاه رو | ســال او شـد چــارده چــون مـاه او |
| پـایـه حـسـنـش بــسـی بــالـا گـرفـت | در هـمـه دلـهـا هـوایش جـا گـرفـت |
| شـد یکی صد حـسـن او وان صد هزار | صد هزاران دل ز عشـقش بـی قرار |
| بــا قـد چـون نـیـزه بــود آن دلـپــسـنـد | آفـتـابـی گـشـتـه یـک نـیـزه بــلـنـد |
| نـیـزه واری قـد او چــون ســر کـشـیـد | بـر دل هـر کـس ازو زخـمـی رسـید |
| زان بــلـنـدی هـر کــجــا افــکـنـد تــاب | سـوخـت جـان عـالـمی زان آفـتـاب |
| جـبـهـه اش بــدر و از او نـیـمـی نـهـان | بــا هـلـال مـنـخــســف کـرده قـران |
| بــیـنـی اش زیـر هـلــال مــنـخــســف | در مـــیــان مـــاه کـــافـــوری الـــف |
| چـشـم مسـتـش آهوی مـردم شـکـار | جــلـوه گــاهـش در مـیـان لـالـه زار |
| مـلـک خـوبـی را بــه رخـهـا شـاه بــود | شـوکـت شـاهی بـه او همـراه بـود |
| خــانــم شــاهــیـش لــعــل آتــشــیـن | گــنــج در و گــوهـرش زیـر نــگــیـن |
| تــازه سـیـبــش مـیـوه بــاغ بــهـشـت | آفرین بر دست آن کین میوه کشت |
| چـشـمه سـار لطـف سـیب غـبـغبـش | تـشـنـگـان را آمـده جـان بــر لـبـش |
| گـــردن او ســــرفـــراز مـــهـــوشــــان | در کــمـنـدش گـردن گـردنـکــشــان |
| پــــاکـــبــــازان از پـــی دفـــع گـــزنـــد | از دعــا بــر بــازویـش تــعــویـذبــنـد |
| پــــســــت ازو قـــدر هـــمـــه زورآوران | زیر دسـتـش سـاعـد سـیمـینـبـران |
| ســاعــدش را از یــســار و از یــمــیـن | جـان فشـانان نقد جـان در آسـتـین |
| پـنجـه اش داده شـکـسـت سـیم ناب | دســت هـر پــولــاد بــازو داده تــاب |
| نـقــد راحــت از دو کــف در مـشــت او | حـسـن خـاتـم خـتـم بـر انگشت او |
| هر چـه در وصـف جـمالش گفـتـه شـد | گوهری از بـحـر صورت سـفتـه شـد |
| گـوش جـان را کـن بـه سـوی من گـرو | شـمـه ای دیـگـر ز احـوالـش شـنـو |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج
