ای که هستی، روز و شب، جویای علمتــشــنـه و غـواص، در دریـای عــلـمرفـتـه در حـیرت که حـد عـلم چـیسـت؟از کتـب، آیا کدامین خواندنی است؟هـر کــســی، نـوع…
| ای که هستی، روز و شب، جویای علم | تــشــنـه و غـواص، در دریـای عــلـم |
| رفـتـه در حـیرت که حـد عـلم چـیسـت؟ | از کتـب، آیا کدامین خواندنی است؟ |
| هـر کــســی، نـوعــی از آن را رو کــنــد | عـلـم بــر وفـق طـبـیـعـت، خـو کـنـد |
| آن یـکـی گـویـد: حــســاب و هـنـدســه | جمله وهم است و خیال و وسوسه |
| و آن دگـر گـویـد کـه: هـان، عـلـم اصــول | فـدیـه بــاشـد بــر خـدا و بــر رسـول |
| کــاش، حـــد عــلــم را دانــســـتـــمــی | تـا از این تـشویش و حیرت رستـمی |
| گـر تـو را مقـصـود، عـلـم مـطـلـق اسـت | حــد آن، نـزد قـدیـم بــر حــق اسـت |
| علم مطـلق، بـی حـد و بـی منتـهاسـت | حد بـی حد بـاز بـی حد را سزاست |
| ور بــود مـقـصـود تــو ای حــق پــرســت | حـد عـلمی کان کمال انفـس اسـت |
| عــلــم، آن بــاشــد کــه بــنـمـایـد رهـت | عـلـم، آن بــاشـد کـه سـازد آگـهـت |
| عـلم، آن بـاشـد که بـشـناسـی بـه وی | لـطـف و فـیـض قـادر و قـیـوم و حـی |
| پـــس بــــدانـــی، قـــدرت بـــی حـــد او | فـیـض و جـود و نـعـمـت بــی عـد او |
| آن بــه تــعــظــیـم آردت، بــی اخــتــیــار | ویـن کـنـد در جــمـلـه حـال امـیـدوار |
| بــی تــصــنـع، حــب خــود در دل کــنــد | بــی تـکـلـف، بــر عـمـل مـایـل کـنـد |
| چــون ز روی شــوق، کــردی بــنــدگــی | آن زمــان، داری نــشـــان زنــدگـــی |
| آنکـه در طـاعـت، دلـش افـسـرده اسـت | گر بـه ظاهر زنده، بـاطن مرده است |
| قــوم جــهـال ار عــبــادت مــی کــنــنــد | بـیـشـتـر، از روی عـادت مـی کـنـنـد |
| یــا عــوامــی را، بــه خــود داعــی بـــود | یــا بـــرای دنــیــوی، ســاعــی بــود |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج
