هـان، مـدان بـیـگـار تـکـلـیـفـان عـامهـان! مـدان ضـایـع رسـالـات و پــیـامبــایـد اول آیـد از حــق نــهـی و امــرغیر مخـتـص، نه بـه زید ونه بـه عمروز…
| هـان، مـدان بـیـگـار تـکـلـیـفـان عـام | هـان! مـدان ضـایـع رسـالـات و پــیـام |
| بــایـد اول آیـد از حــق نــهـی و امــر | غیر مخـتـص، نه بـه زید ونه بـه عمرو |
| ز اسـتـماع آن دو تـا بـارز شده است | شوق مکنونی که در نیک و بد است |
| امر و نهی شـرع و عـقل و دین ز رب | شرط شوق این و آن دان، نه سـبـب |
| شـرط اصلا محـدث مشـروط نیسـت | گرچه از بـهر حدوثـش، بـودنی است |
| گــر نـبــاشــد بــارش نـام از ســمــا | از زمــیـن کــی رویـد اقــســام گــیــا |
| گـل، بـه فـیـض عـام، رویـد از زمـیـن | لـیـک ایـن بـاشـد چـنـان و آن چـنـین |
| این یکی خارست آن یک گل به ذات | هـر یـکــی دارد ز ذات خــود صــفــات |
| سـنـبـل و گـل، بـهـر رویـیـدن دمـیـد | خــار و خــس را بــهـر تــون او آفـریـد |
| بــارش ایـنـهـا را چــنـیـن حـالـات داد | پـس بـه بـارش، حـال ذات از وی نزاد |
| گـر نـکـردی فـهـم، بـگـذر زین مـقـال | خـویـش را ضـایـع مـکـن انـدر جــلـال |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج
