فسون چـشمش ار خوابـم نبـستـیچـرا چـشمم چنین در خون نشستـی؟وگر بـودی بـه چشمش مردمی هیچبــدیـنـسـان در بـه روی مـن نـبــسـتـیور از خـوبــان بـه آسـانـی…
| فسون چـشمش ار خوابـم نبـستـی | چـرا چـشمم چنین در خون نشستـی؟ |
| وگر بـودی بـه چشمش مردمی هیچ | بــدیـنـسـان در بـه روی مـن نـبــسـتـی |
| ور از خـوبــان بـه آسـانـی شـدی دل | ز آه عــاشــقــان آتـــش بـــخــســتـــی |
| خـوش آن وقتـی که گاهی از سر ناز | بــدیـدی ســوی مـا و بــرشــکـســتــی |
| ببازم جان که دل خود بیش از آن برد | مـقـامـر پــخـتــه ای مـن خـام دسـتــی |
| مؤذن چـــنـــد خـــوانــی در نــمـــازم | چه می خواهی ز چون من بت پرستی |
| بــتـا، گـر گـویـمـت بـوسـی ز لـب ده | مـگـیـر ایـن بــیـهـده گـویـی ز پــسـتـی |
| ز تـو یک غـمزه، وز عـشـاق شـهری | ز تــو یـک تــیـر، وز عـشـاق شـسـتــی |
| رخـت را کـاش خـسـرو سـیـر دیـدی | کــه مــردی و ز نــادیــدن بـــرســـتـــی |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج
