فــراهـم کــرد شــکــل کــج کــلــاهـیکـه در زیر کـلـاهش هسـت مـاهیگــنــاه از دیــدن خــوبــانــســت حــقــاکه نفـروشـم بـه صـد تـوبـه گناهیسیه رویم …
| فــراهـم کــرد شــکــل کــج کــلــاهـی | کـه در زیر کـلـاهش هسـت مـاهی |
| گــنــاه از دیــدن خــوبــانــســت حــقــا | که نفـروشـم بـه صـد تـوبـه گناهی |
| سیه رویم ز دل کاین دل چنان سوخت | کـه بـر رو مـی رود خـون سـیـاهـی |
| چــنــانــم شــب دراز آمــد کــه شــادم | اگـر خـورشـیـد بـیـنـم بـعـد مـاهـی |
| خـیـالـت خـوابـگـه در چـشـم مـن کـرد | مرنج، ار هست ناخوش خوابگاهی |
| ز سوزت چـون رهم، ای جـان من، وای | که دایم از غمت هستم بـه چاهی |
| بـه هر گـلزار اشـکـم سـبـزه ها رسـت | سـمندت را رسـد زینسـان گـیاهی |
| مـرا درد و غــمـت ز آن روی کـشــتــنـد | کـه خـسـرو را رسـد در دیده راهی |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج
