قــــضــــا را از قـــضــــا یـــک روز شــــادانبــه صــحــرا رفــت خــســرو بــامـدادانتــمـاشــا کـرد و صــیـد افــکـنـد بــســیـاردهــــی خــــرم ز…
| قــــضــــا را از قـــضــــا یـــک روز شــــادان | بــه صــحــرا رفــت خــســرو بــامـدادان |
| تــمـاشــا کـرد و صــیـد افــکـنـد بــســیـار | دهــــی خــــرم ز دور آمــــد پــــدیــــدار |
| بــــه گــــرداگــــرد آن ده ســــبـــــزه نــــو | بــر آن سـبـزه بـسـاط افـکـنـده خـسـرو |
| مـی سـرخ از بــسـاط سـبــزه مـی خـورد | چـنـیـن تـا پـشـت بـنـمـود ایـن گـل زرد |
| چـــو خــورشــیــد از حـــصــار لــاجـــوردی | عــــلــــم زد بـــــر ســـــر دیــــوار زردی |
| چـو سـلطان در هزیمت عود می سوخـت | عـلـم را مـی دریـد و چـتـر مـی دوخـت |
| عــــنـــان یـــک رکــــابــــی زیـــر مـــی زد | دو دسـتـی بـا فـلـک شـمـشـیر می زد |
| چـو عـاجــز گـشـت ازیـن خـاک جـگـرتــاب | چــو نـیـلــوفــر ســپــر افــکــنــد بــر آب |
| مـلـک زاده در آن ده خــانـه ای خــواســت | ز سر مسـتـی در او مجـلس بـیاراسـت |
| نـشـســت آن شـب بــنـوشــانـوش یـاران | صــبــوحــی کــرد بــا شــب زنـده داران |
| ســـمــاع ارغـــنــونــی گــوش مــی کــرد | شـــراب ارغـــوانــی نــوش مــی کـــرد |
| صـراحـی را ز مـی پـر خـنـده مـی داشـت | به می جان و جهان را زنده می داشت |
| مــگــر کــز تــوســنــانــش بـــدلــگــامــی | دهـن بـر کـشـتـه ای زد صـبــح بــامـی |
| وز ایـن غــوری غــلـامـی نـیـز چــون قــنـد | ز غـوره کـرد غــارت خــوشــه ای چــنـد |
| ســـحـــرگــه کــافـــتـــاب عـــالــم افـــروز | ســـرشـــب را جـــدا کـــرد از تــــن روز |
| نـــهـــاد از حـــوصـــلـــه زاغ ســـیـــه پـــر | بــــه زیـــر پــــر طـــوطـــی خــــایـــه زر |
| شـب انگشـت سـیاه از پـشـت بـرداشـت | ز حــرف خـاکـیـان انـگـشـت بــرداشـت |
| تــنـی چــنـد از گــران جــانــان کــه دانـی | خــبــر بــردنــد ســوی شــه نــهــانــی |
| که خسرو و دوش بی رسمی نمود است | ز شاهنشه نمی تـرسد چه سوداست |
| مــلــک گــفــتــا نــمــی دانــم گــنــاهـش | بــگـفـتــنـد آنـکـه بــیـداد اسـت راهـش |
| ســمــنـدش کــشــتــزار ســبــز را خــورد | غــلــامــش غــوره دهـقــان تــبــه کــرد |
| شـب از درویـش بــسـتــد جـای تــنـگـش | بــه نــامــحــرم رســیـد آواز چــنــگــش |
| گــر ایـن بــیـگــانـه ای کــردی نـه فــرزنــد | بـــبــردی خــان و مــانــش را خــداونــد |
| زنــد بـــر هــر رگــی فــصــاد صــد نــیــش | ولـی دسـتــش بــلـرزد بــر رگ خـویـش |
| مــلــک فــرمــود تــا خــنـجــر کــشــیـدنـد | تــکــاور مــرکــبـــش را پــی بـــریــدنــد |
| غــلــامــش را بــه صــاحــب غــوره دادنــد | گــلــابـــی را بـــه آبـــی شــوره دادنــد |
| در آن خــانـه کـه آن شــب بــود رخــتــش | بـه صـاحـبـخـانـه بـخـشـیـدنـد تـخـتـش |
| پــس آنـگـه نـاخـن چـنـگـی شـکـسـتــنـد | ز روی چـنـگـش ابـریشـم گـسـسـتـنـد |
| سـیاسـت بـین کـه می کـردند ازین پـیش | نــه بــا بــیـگــانــه بــا دردانــه خــویـش |
| کـنـون گـر خــون صـد مـســکـیـن بــریـزنـد | ز بــــنـــد قـــراضـــه بــــرنـــخـــیـــزنـــد |
| کـــجـــا آن عـــدل و آن انــصـــاف ســـازی | کــه بــا رزنــد از ایـنـســان رفــت بــازی |
| جـهان ز آتـش پـرسـتـی شـد چـنـان گـرم | کـه بــادا زیـن مـســلـمـانـی تــرا شـرم |
| مــســلــمــانـیـم مــا او گــبــر نـام اســت | گـر این گـبـری مسـلمانی کـدام اسـت |
| نــظــامــی بـــر ســرافــســانــه شــوبـــاز | کـــه مـــرغ بـــنـــد را تـــلـــخ آمـــد آواز |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج
