بـه نـادانی کـند اقـرارهرکـس هسـت داناتـرزحیرت پرده خواب است هر چشمی که بیناترنهفتـم دردل صـد پـاره رازعـشـق ازین غافلکه بـوی گل زبـرگ گل شود صد پـرده…
| بـه نـادانی کـند اقـرارهرکـس هسـت داناتـر | زحیرت پرده خواب است هر چشمی که بیناتر |
| نهفتـم دردل صـد پـاره رازعـشـق ازین غافل | که بـوی گل زبـرگ گل شود صد پـرده رسـواتـر |
| بـه پـیری گـفـتـم ازدامان دنیا دسـت بـردارم | ندانسـتـم که درخـشکی شود این خـار گیراتـر |
| زسـنگینی شـودکـم لنگر تـمکین فـلاخـن را | دل دیـوانـه از بــنـد گــران گـرددســبــکــپــاتــر |
| مکن فـکر اقـامت درجـهان گربـینشـی داری | که از ریگ روان کوه است اینجـا دشت پـیماتـر |
| رعـونت از شـکسـت آرزو شـد نفس راافزون | کـه سـازد آتـش افـسـرده را خـاشـاک رعـناتـر |
| یکی صد شد زحرف تلخ،شور آن لب میگون | کـه از تـلـخـی می گـلـرنگ می گـردد گـواراتـر |
| ریاض حـسـن او آب وهوای سـرکشـی دارد | که بـاشد سـبـزه خـوابـیده اش از سرو رعناتـر |
| نـبـنـدد حـجـت نـاطـق زبـان مـنـکـران ،ورنـه | زعـیـسـی روی شـرم آلـود مـریـم بـود گـویـاتـر |
| سـفـیدیهای مـو غـمـاز گـردد رو سـیاهی را | که بـاشـد در میان شـیر خـالص موی رسـواتـر |
| زبـال افشانی پروانه روشن می شود صائب | که عاشق درفراق از وصل می بـاشد شکیباتر |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج
