چـه دانی تـو که در بـاطن چـه شاهی همنشین دارمرخ زریــن مـــن مـــنــگـــر کـــه پـــای آهــنــیــن دارمبـــــدان شـــــه کــــه مــــرا آورد کــــلـــ…
| چـه دانی تـو که در بـاطن چـه شاهی همنشین دارم | رخ زریــن مـــن مـــنــگـــر کـــه پـــای آهــنــیــن دارم |
| بـــــدان شـــــه کــــه مــــرا آورد کــــلــــی روی آوردم | وزان کـــو آفـــریـــدســـتــــم هـــزاران آفـــریـــن دارم |
| گــهـی خــورشــیـد را مــانـم گــهـی دریـای گــوهـر را | درون عــــز فــــلــــک دارم بــــرون ذل زمــــیـــن دارم |
| درون خــمــره عــالــم چـــو زنــبـــوری هــمــی گــردم | مـبــیـن تـو نـالـه ام تــنـهـا کـه خـانـه انـگـبــیـن دارم |
| دلــا گــر طــالــب مــایــی بـــرآ بــر چــرخ خــضــرایــی | چـنان قصـری اسـت حـصن من که امن الؤمنین دارم |
| چه باهول است آن آبی که این چرخ است از او گردان | چـو مـن دولـاب آن آبـم چـنـیـن شـیـرین حـنـین دارم |
| چـو دیـو و آدمـی و جــن هـمـی بــیـنـی بــه فـرمـانـم | نـمـی دانـی سـلـیـمـانـم کـه در خـاتــم نـگـیـن دارم |
| چـرا پـژمرده بـاشم من که بـشـکفتـه سـت هر جـزوم | چــرا خــربــنـده بــاشــم مـن بــراقــی زیـر زیـن دارم |
| چــرا از مــاه وامــانــم نـه عــقــرب کــوفــت بــر پــایـم | چـرا زیـن چـاه بــرنـایـم چـون مـن حـبـل مـتـیـن دارم |
| کــبــوتــرخــانــه ای کــردم کــبــوتــرهـای جــان هـا را | بـپـر ای مرغ جـان این سـو که صـد بـرج حـصین دارم |
| شـــعــاع آفــتـــابـــم مــن اگــر در خـــانــه هــا گــردم | عــقــیـق و زر و یـاقــوتــم ولــادت ز آب و طــیـن دارم |
| تـو هـر گـوهـر کـه مـی بـیـنـی بـجـو دری دگـر در روی | کـه هـر ذره هـمـی گـویـد کـه در بــاطـن دفـیـن دارم |
| تـو را هـر گـوهـری گـوید مـشـو قـانـع بـه حـسـن مـن | که از شـمع ضمیر اسـت آن که نوری در جـبـین دارم |
| خـمـش کـردم کـه آن هـوشـی کـه دریـابــد نـداری تـو | مجنبان گوش و مفریبان که چشمی هوش بین دارم |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج
