نـگـارم گـر بـه چـین بـا طـره پـرچـین شـود پـیـداز چــیـن طـره او فـتــنـه هـا در چـیـن شـود پــیـداکی از بـرج فلک ماهی بـدین خـوبـی شود طالعکی از صحن…
| نـگـارم گـر بـه چـین بـا طـره پـرچـین شـود پـیـدا | ز چــیـن طـره او فـتــنـه هـا در چـیـن شـود پــیـدا |
| کی از بـرج فلک ماهی بـدین خـوبـی شود طالع | کی از صحن چمن سروی بـدین تمکین شود پیدا |
| هـر آن دل را کـه بــا زلـف دل آویـزش بـود الـفـت | کجـا طاقت شـود ممکن کجـا تـسـکین شود پـیدا |
| صبـا کاش آن مسلسل سنبل مشکین بیفشاند | که از هر حلقه اش چندین دل مسکین شود پیدا |
| شـکـار خـویشـتـن سـازد همـه شـیران عـالـم را | گر از صحـرای چـین آن آهوی مشـکین شود پـیدا |
| کجـا فرهاد خـواهد زنده شـد از شورش محـشـر | مگر شیرین بـه خـاکش بـا لب شیرین شـود پـیدا |
| مـن از خـاک درش صـبـح قـیامـت دم نخـواهم زد | که تـرسـم رخـنه ها در قصر حـورالعین شود پـیدا |
| نشاید توبـه کرد از می پـرستی خاصه در بـزمی | کـه تـرک سـاده بـا جـام مـی رنـگـین شـود پـیـدا |
| نخواهد در صف محـشر شهیدی خون بـهایش را | اگـر از آسـتـیـن آن سـاعـد سـیـمـین شـود پـیـدا |
| دلـم در ســیـنـه مـی لــرزد ز چــیـن زلـف او آری | کـبـوتـر مـی طـپـد هر جـا پـر شـاهین شـود پـیدا |
| بــه غـیـر از روی او زیـر عـرق هـرگـز نـدیـدسـتـم | کـه خـورشـید از مـیان خـوشـه پـروین شـود پـیدا |
| چـنـان گـفـتـم غـزل در خـوبـی رعـنـا غـزال خـود | که گر بـر سنگ بـسرایم از آن تحسین شود پـیدا |
| سـزد گر در بـپـاشـد لعـل او هر گه که در گیتـی | ز صـلب ناصـرالدین شـه، معـین الدین شـود پـیدا |
| بلند اختر شهنشاهی که بهر جشن او هر شب | مـهـی از پـرده گـردون بــه صـد آیـیـن شـود پـیـدا |
| فـروغــی از دعــای پــادشــه فـارغ نـبــایـد شــد | دعـا کـن کـز لـب روح الـامـیـن آمـیـن شـود پــیـدا |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج
