روان شــد اشــک یــاقــوتـــی ز راه دیــدگــان ایــنــکز عـشـق بـی نشـان آمد نشـان بـی نشـان اینکبـبـین در رنـگ مـعـشـوقـان نـگـر در رنـگ مـشـتـاقـانک…
| روان شــد اشــک یــاقــوتـــی ز راه دیــدگــان ایــنــک | ز عـشـق بـی نشـان آمد نشـان بـی نشـان اینک |
| بـبـین در رنـگ مـعـشـوقـان نـگـر در رنـگ مـشـتـاقـان | که آمد این دو رنگ خوش از آن بـی رنگ جان اینک |
| فـلـک مـر خـاک را هـر دم هـزاران رنـگ مـی بـخـشـد | کـه نـی رنـگ زمـیـن دارد نـه رنـگ آسـمـان ایـنـک |
| چو اصل رنگ بی رنگست و اصل نقش بی نقشست | چو اصل حرف بی حرفست چو اصل نقد کان اینک |
| تـویی عاشق تـویی معشوق تـویی جـویان این هر دو | ولـی تــو تـوی بــر تـویـی ز رشـک ایـن و آن ایـنـک |
| تـو مـشـک آب حـیـوانـی ولـی رشـکـت دهـان بــنـدد | دهان خاموش و جان نالان ز عشق بـی امان اینک |
| سـحـرگـه نـالـه مـرغـان رسـولـی از خـمـوشـانـسـت | جــهـان خـامـش نـالـان نـشـانـش در دهـان ایـنـک |
| ز ذوقــش گــر بــبــالــیــدی چــرا از هــجــر نــالــیـدی | تـو منکـر می شـوی لـیکـن هزاران تـرجـمـان اینک |
| اگـر نـه صــیـد یـاری تــو بــگـو چــون بــی قــراری تــو | چــو دیــدی آســیــا گــردان بــدان آب روان ایــنــک |
| اشـارت مـی کـنـد جـانـم کـه خـامـش کـه مـرنـجـانـم | خـمـوشـم بـنـده فـرمـانـم رهـا کـردم بـیـان ایـنـک |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج
