شـکر آن خـدای را که سـوی عـلم و دین خـودره داد و ســوی رحــمـت بــگـشـاد در مـراانــدر جــهــان بــه دوســتــی خــانــدان حــقچـون آفـتــاب کـرد چــنـ…
| شـکر آن خـدای را که سـوی عـلم و دین خـود | ره داد و ســوی رحــمـت بــگـشـاد در مـرا |
| انــدر جــهــان بــه دوســتــی خــانــدان حــق | چـون آفـتــاب کـرد چــنـیـن مـشـتــهـر مـرا |
| وز دیــدن و شـــنــیــدن دانــش یــلــه نــکـــرد | چـون دشمنان خـویش بـه دل کور و کر مرا |
| گـر مـن در ایـن سـرای نـبــیـنـم در آن سـرای | امـروز جـای خـویش، چـه بـایـد بـصـر مـرا؟ |
| ای نـاکـس و نـفــایـه تــن مـن در ایـن جــهـان | هـمـسـایـه ای نـبـود کـس از تـو بــتـر مـرا |
| مـن دوسـتـدار خـویش گـمـان بـردمـت همـی | جـز تــو نـبــود یـار بــه بــحـر و بــه بــر مـرا |
| بــر مـن تــو کـیـنـه ور شـدی و دام سـاخـتـی | وز دام تـــو نـــبـــود اثـــر نــه خـــبـــر مـــرا |
| تــا مــر مــرا تــو غــافــل و ایـمــن بــیـافــتــی | از مکـر و غـدر خـویش گـرفـتـی سـخـر مرا |
| گــر رحـــمــت خـــدای نــبـــودی و فــضـــل او | افـگـنـده بــود مـکـر تـو در جـوی و جـر مـرا |
| اکـنون کـه شـد درسـت کـه تـو دشـمـن منی | نـیـز از دو دســت تــو نـگـوارد شــکــر مـرا |
| خـواب و خـور است کار تـوای بـی خـرد جـسد | لیکـن خـرد بـه اسـت ز خـواب و ز خـور مرا |
| کـار خـر اسـت سـوی خـردمـنـد خـواب و خـور | نـنـگ اسـت نـنـگ بــا خـرد از کـار خـر مـرا |
| مـن بـا تـو ای جـسـد ننـشـینم در این سـرای | کـایـزد هـمـی بـخـوانـد بـه جـای دگـر مـرا |
| آنـجـا هنـر بـه کـار و فـضـایل، نه خـواب و خـور | پـس خـواب و خـور تـو را و خـرد بـا هنر مرا |
| چـون پـیـش مـن خـلـایـق رفـتـنـد بـی شـمـار | گــرچــه دراز مــانــم رفــتـــه شــمــر مــرا |
| روزی بــه پــر طــاعــت از ایـن گــنـبــد بــلــنـد | بــیـرون پــریـده گـیـر چـون مـرغ بــپــر مـرا |
| هـرکــس هـمــی حــذر ز قــضــا و قــدر کــنـد | ویـن هـر دو رهــبــرنــد قــضــا و قــدر مــرا |
| نــام قــضــا خـــرد کــن و نــام قــدر ســـخـــن | یـاد اسـت این سـخـن ز یـکـی نـامـور مـرا |
| واکنون که عقل و نفس سخـن گوی خـود منم | از خـویـشـتـن چـه بــایـد کـردن حـذر مـرا؟ |
| ای گـشـتـه خـوش دلـت ز قـضـا و قـدر بـه نام | چـون خـویشـتـن سـتـور گـمـانی مـبـر مرا |
| قـول رسـول حــق چــو درخـتــی اسـت بــارور | بــرگـش تــو را کـه گـاو تــوئی و ثــمـر مـرا |
| چـون بـرگ خـوار گـشـتـی اگـر گـاو نیسـتـی؟ | انـصــاف ده، مـگــوی جــفــا و مـخــور مـرا |
| ای آنـکـه دیـن تـو بــخـریـدم بـه جـان خـویـش | از جـــور ایــن گــروه خـــران بـــازخـــر مــرا |
| دانم کـه نیسـت جـز که بـه سـوی تـوای خـدا | روز حـــســاب و حــشــر مــفــر و وزر مــرا |
| گـر جـز رضـای تـوسـت غـرض مـر مـرا ز عـمـر | بــر چــیـزهـا مـده بــه دو عـالـم ظـفـر مـرا |
| وانـدر رضـای خـویش تـو، یـارب، بـه دو جـهـان | از خـــانــدان حـــق مــکــن زاســـتـــر مــرا |
| همچون پـدر بـه حق تـو سخن گوی و زهد ورز | زیرا کـه نیسـت کـار جـز این ای پـسـر مـرا |
| گـوئی کـه حـجــتــی تــو و نـالـی بــه راه مـن | از نال خـشـک خـیره چـه بـندی کـمـر مـرا |
| آزرده کــــرد کـــژدم غــــربــــت جــــگـــر مـــرا | گـوئی زبــون نـیـافـت ز گـیـتــی مـگـر مـرا |
| در حـال خـویـشـتـن چـو هـمـی ژرف بــنـگـرم | صـفـرا هـمـی بــرآیـد از انـده بــه سـر مـرا |
| گــویــم: چـــرا نــشــانــه تـــیــر زمــانــه کــرد | چــرخ بـــلــنــد جـــاهــل بـــیــدادگــر مــرا |
| گــر در کــمــال فــضـــل بـــود مــرد را خـــطــر | چون خوار و زار کرد پس این بی خطر مرا؟ |
| گـر بــر قـیـاس فـضـل بــگـشـتــی مـدار چــرخ | جــز بـــر مــقــر مــاه نــبــودی مــقــر مــرا |
| نـی نـی کـه چــرخ و دهـر نـدانـنـد قـدر فـضـل | ایـن گــفــتــه بــود گــاه جــوانـی پــدر مـرا |
| «دانش به از ضیاع و به از جاه و مال و ملک » | ایـن خـاطـر خـطـیـر چـنـیـن گـفـت مـر مـرا |
| بـــا خـــاطـــر مـــنــور روشـــنـــتـــر از قـــمـــر | نــایــد بــه کــار هــیــچ مــقــر قــمــر مــرا |
| بـــا لــشــکــر زمــانــه و بــا تــیــغ تــیــز دهــر | دین و خـرد بـس است سـپـاه و سـپـر مرا |
| گـر مـن اســیـر مـال شـوم هـمـچــو ایـن و آن | انـدر شـکـم چـه بــایـد زهـره و جــگـر مـرا |
| انـدیـشـه مـر مـرا شـجــر خــوب بــرور اســت | پــرهـیـز و عــلــم ریـزد ازو بــرگ و بــر مـرا |
| گـر بــایـدت هـمـی کــه بــبــیـنـی مـرا تــمـام | چـون عـاقـلان بـه چـشـم بـصـیرت نگر مرا |
| مـنـگـر بـدیـن ضـعـیـف تـنـم زانـکـه در سـخـن | زیـن چـرخ پـرسـتـاره فـزون اسـت اثـر مـرا |
| هر چـند مسـکنم بـه زمین اسـت، روز و شب | بـر چـرخ هـفـتـم اسـت مـجـال سـفـر مـرا |
| گـیـتــی ســرای رهـگـذران اســت ای پــســر | زین بـهـتـر اسـت نـیز یکـی مـسـتـقـر مـرا |
| از هر چـه حـاجـت اسـت بـدو بـنده را، خـدای | کـرده اسـت بـی نـیـاز در ایـن رهـگـذر مـرا |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج
