شــد خــشــک از گـشــودن لـب آبــروی مـنآخـر چـو غـنچـه جـام تـهی شـد سـبـوی منخـون می خـورد کریم ز مهمان سـیر چـشـمداغ اســـت عــشـــق از دل بـــی آر…
| شــد خــشــک از گـشــودن لـب آبــروی مـن | آخـر چـو غـنچـه جـام تـهی شـد سـبـوی من |
| خـون می خـورد کریم ز مهمان سـیر چـشـم | داغ اســـت عــشـــق از دل بـــی آرزوی مــن |
| خـون مشک در پـیاله من خـود بـه خـود نشد | چـون نـافـه شـد سـفـیـد درین کـار مـوی مـن |
| از تشنگی ز بس که شدم خشک چون سبو | تــنـگ از فــشــار دســت نـگــردد گـلـوی مـن |
| در لــعــل آبـــدار ز بـــرگــشــتـــه طــالــعــی | باشد همان چو نقش نگین خشک، جوی من |
| تـا سـر کـشـیـده ام بـه گـریـبــان خـامـشـی | از خـود چـو غـنـچـه بــاده بــرآرد سـبـوی مـن |
| گــردد مــرا گــره چـــو صــدف در دل از غــرور | گـــوهــر دهــنـــد اگـــر عـــوض آبـــروی مـــن |
| صــائب ز بــس کـه درد مـرا در مـیـان گـرفـت | بــیـچــاره شـد ز چــاره مـن چـاره جــوی مـن |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج
