سیر نگشت جان من بـس مکن و مگو که بـسگـر چـه مـلـول گـشـتـه ای کـم نـزنـی ز هـیچ کـسچـونک رسـول از قنق گشت ملول و شد تـرشنـــاصــــح ایـــزدی ورا کـــر…
سیر نگشت جان من بـس مکن و مگو که بـس | گـر چـه مـلـول گـشـتـه ای کـم نـزنـی ز هـیچ کـس |
چـونک رسـول از قنق گشت ملول و شد تـرش | نـــاصــــح ایـــزدی ورا کـــرد عـــتــــاب در عـــبــــس |
گــر نــکــنـی مــوافــقــت درد دلــی بــگــیـردت | همنفسی خوش است خوش هین مگریز یک نفس |
ذوق گرفـت هر چـه او پـخـت میان جـنس خـود | مـا بــپــزیـم هـم بــه هـم مـا نـه کــمـیـم از عــدس |
من نبرم ز سرخوشان خاصه از این شکرکشان | مــرگ بـــود فــراقــشــان مــرگ کــه را بــود هــوس |
دوش حریف مست من داد سبـو بـه دست من | بــشـکـنـم آن سـبــوی را بــر سـر نـفـس مـرتـبــس |
نفـس ضـعـیف مـعـده را مـن نکـنم حـریف خـود | زانـک خــدوک مـی شـود خــوان مـرا از ایـن مـگـس |
مـن پــس و پـیـش نـنـگـرم پــرده شـرم بــردرم | زانک کـمـند سـکـر می می کـشـدم ز پـیش و پـس |
خـوش سـحـری کـه روی او بــاشـد آفـتــاب مـا | شـاد شـبـی که بـاشد او بـر سـر کوی دل عسـس |
آمد عشـق چـاشـتـی شـکل طبـیب پـیش من | دسـت نـهـاد بــر رگـم گـفـت ضـعـیـف شـد مـجــس |
گـفـت کـبــاب خـور پــی قـوت دل بــگـفـتـمـش | دل هـمـگـی کـبــاب شـد ســوی شـراب ران فـرس |
گفت شراب اگر خـوری از کف هر خـسی مخور | بـاده مـنـت دهم گـزین صـاف شـده ز خـاک و خـس |
گـفـتـم اگـر بـیـابـمـت مـن چـه کـنـم شـراب را | نــیـســت روا تــیـمــمــی بــر لــب نــیـل و بــر ارس |
خـامش بـاش ای سـقـا کاین فـرس الحـیات تـو | آب حـــیــات مــی کــشــد بـــازگــشــا از او جـــرس |
آب حـیات از شـرف خـود نـرسـد بـه هـر خـلـف | زیـن سـبــبــسـت مـخـتــفـی آب حــیـات در غـلـس |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج