چون غنچه هر که ننشست در خار تا به گردناز می نشد چـو مینا سـرشار تـا بـه گردنچـون شمع هر که افراخـت گردن بـه افسـر زردر اشـک خـود نشیند بـسـیار تـا بـه…
| چون غنچه هر که ننشست در خار تا به گردن | از می نشد چـو مینا سـرشار تـا بـه گردن |
| چـون شمع هر که افراخـت گردن بـه افسـر زر | در اشـک خـود نشیند بـسـیار تـا بـه گردن |
| بـــتـــوان ز روزن دل دیـــدن جـــهـــان جـــان را | زیـن رخـنـه سـربـرآور یـک بـار تـا بـه گـردن |
| چـون خـم همـان دهـانـش خـمـیازه ریز بـاشـد | در مـی اگـر نـشـیـنـد خـمـار تـا بــه گـردن |
| یـک طــوق پــیـرهــن دان پــرگــار آســمــان را | تـا در وصـال بــاشـی بــا یـار تـا بــه گـردن |
| یــک بــار غــنــچــه او بــر روی بــاغ خــنــدیــد | در مـوج گـل نـهـان شـد دیوار تـا بـه گـردن |
| صـبــح بـیـاض گـردن صـاحـب شـفـق نـگـردیـد | نـگـرفــت خــون مـا را دلـدار تــا بــه گـردن |
| زنــهــار بـــا بـــزرگــان گــســتـــاخ درنــیــایــی | تیغ جگر شکافی است کهسار تا به گردن |
| جــمـعـی کـه سـرنـدادنـد در راه عـشـقـبــازی | مـسـتـغـرقـنـد صـائب در عـار تـا بـه گـردن |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج
