غــــرق مـــهـــر شــــاه دیـــدم آفــــتــــاب و مــــاه رادوست دارند این دو کوکب ناصرالدین شاه راآن شـهـنـشـاهـی کـه نـیـکـی کـرد بـا خـلـق زمـیـنتـ…
| غــــرق مـــهـــر شــــاه دیـــدم آفــــتــــاب و مــــاه را | دوست دارند این دو کوکب ناصرالدین شاه را |
| آن شـهـنـشـاهـی کـه نـیـکـی کـرد بـا خـلـق زمـیـن | تــا بــه طــاق آســمـان زد قــبــه خــرگــاه را |
| گـــوهـــر درج ســــعــــادت اخــــتــــر بــــرج شــــرف | آن کـه اقـبـالـش بـلـنـدی مـی دهد کـوتـاه را |
| نـاگـهان از خـدمـتـش قـومـی بـه دولـت مـی رسـنـد | کی بـه هر کس می دهند این دولت ناگاه را |
| قصدش از شاهی به غیر ز نیک خواهی هیچ نیست | چـون نخـواهند اهل دل این شاه نیکو خواه را |
| دوســـتــــان شـــاه را در عـــیـــن شـــادی دیـــده ام | چـرخ تـا بــرکـنـده بــهـر دشـمـنـانـش چـاه را |
| تــیـغ کـج بــر دســت او داده ســت قـهـر ذوالـجــلـال | تـــا بـــه راه راســـت آرد مـــردم گـــمـــراه را |
| پـــادشــاهــان از جـــلــال و جـــاه دارنــد افــتـــخـــار | مفـتـخـر از شـخـص او بـنگـر جـلـال و جـاه را |
| تــــاجـــداران از ســـریـــر و گـــاه دارنـــد اعـــتـــبــــار | مـعــتــبــر از ذات او بــنـگــر ســریـر و گــاه را |
| کـی بــه ایـوان رفـیـعــش دســت کـیـوان مـی رســد | تــا نـبــوسـد پــای کـمـتــر حـاجــب درگـاه را |
| ظــل یـزدانــش نــمــی خــوانــدنــدی ابــنــای زمــان | گــر بـــه او یــزدان نــمــی دادی دل آگـــاه را |
| تــا فـروغـی چــشـمـش از نـور الـهـی روشـن اسـت | کـی رهـا ســازد ز کــف دامـان ظــل الـلـه را |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج
