بـعـد از سـماع گویی کان شـورها کجـا شـدیـا خـود نـبــود چـیـزی یـا بـود و آن فـنـا شـدمـنـکـر مـبـاش بـنـگـر انـدر عـصـای مـوسـییک لحـظه آن عصا بـد یک…
| بـعـد از سـماع گویی کان شـورها کجـا شـد | یـا خـود نـبــود چـیـزی یـا بـود و آن فـنـا شـد |
| مـنـکـر مـبـاش بـنـگـر انـدر عـصـای مـوسـی | یک لحـظه آن عصا بـد یک لحـظه اژدها شـد |
| چـون اژدهاسـت قـالـب لـب را نهاده بـر لـب | کـو خـورد عـالمی را وانگه همان عـصـا شـد |
| یک گوهری چون بیضه جوشید و گشت دریا | کف کرد و کف زمین شد وز دود او سما شد |
| الـحـق نهان سـپـاهی پـوشـیده پـادشـاهی | هر لـحـظـه حـمله آرد وانگـه بـه اصـل واشـد |
| گـر چـه ز ما نهان شـد در عـالمی روان شـد | تـا نیسـتـش نـخـوانی گـر از نـظـر جـدا شـد |
| هر حـالـتـی چـو تـیرسـت اندر کـمـان قـالـب | رو در نـشـانه جـویش گـر از کـمـان رها شـد |
| گر چـه صدف ز ساحـل قطره ربـود و گم شد | در بــحــر جــویـد او را غــواص کآشــنـا شــد |
| از میل مرد و زن خون جـوشید وان منی شد | وانگه از آن دو قـطـره یک خـیمه در هوا شـد |
| وانـگـه ز عــالـم جــان آمـد ســپــاه انـســان | عـقلش وزیر گشـت و دل رفـت پـادشـا شـد |
| تـا بـعـد چـند گـاهی دل یاد شـهر جـان کـرد | واگـشـت جـمله لـشـکـر در عـالـم بـقـا شـد |
| گـویـی چــگـونـه بــاشــد آمـدشــد مـعـانـی | اینک بـه وقـت خـفـتـن بـنگـر گره گشـا شـد |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج
