مـن گـرفـتـه ام بـر کـف نـقـد جـان شـیـرین راتـو نهفـتـه ای در لـب خـنده های شـیرین رامن فـکنده ام در دل عـقـده های بـی حـاصـلتـو گـشـوده ای بـر رخ طـ…
| مـن گـرفـتـه ام بـر کـف نـقـد جـان شـیـرین را | تـو نهفـتـه ای در لـب خـنده های شـیرین را |
| من فـکنده ام در دل عـقـده های بـی حـاصـل | تـو گـشـوده ای بـر رخ طـره هـای پـرچـین را |
| مـن ز دیـده مـی ریـزم قـطـره هـای گـونـاگـون | تـو زشیشـه می نوشی بـاده های رنگین را |
| تـا نشـانده ام در دل سـاق سـرو و سـیمینت | چیده ام به هر دستی میوه های سیمین را |
| چون به چهر فشانی چین زلف مشک افشان | کـس بـه هـیـچ نـسـتـانـد بـار نـافـه چـیـن را |
| تـا بـه گـوشـه چـشـمـت یک نـظـر کـنم روزی | شـب ز گـریه تـر کـردم گوشـه های بـالین را |
| آتــش هــوای دل شــعــلــه زد ز هــر مــویــم | تـا بــر آتـش افـکـنـدی مـوی عـنـبـر آگـیـن را |
| از رخ عــرقــنــاکــت پـــرده را بـــه دور افــکــن | تــا فـلـک بــپــوشــانـد روی مـاه و پــرویـن را |
| کـــارخـــانــه مــانــی در زمــانــه گـــم گـــردد | گـر ز پـرده بـنمایی زلـف و خـال مشـکـین را |
| بــا کــدام بــیـگــانـه تــازه آشــنــا گــشــتــی | کـز همین سـبـب کشـتـی آشـنای دیرین را |
| کشـتـه تـو در محـشر خـون بـها نمی خـواهد | گـر بــه خــونـش آلـایـی سـاعـد بــلـوریـن را |
| ای کـه بـر سـر از عـنـبـر افـسـر شـهـی داری | الـتـفـات کـن گـاهی عـاشـقـان مسـکـین را |
| گـفــتــه فــروغــی را مـطــرب از نـکـو خــوانـد | بــر ســر نـشــاط آرد شــاه نـاصــرالــدیـن را |
| آن شهی که بـگشوده بـر سخن وران یک سر | هم سرای احـسان را هم لسان تـحسین را |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج
