دو فـــرزنــد بـــودش بـــه کـــردار مـــاهســزاوار شــاهـی و تــخــت و کــلــاهیـکـی نـام گـشـتــاســپ و دیـگـر زریـرکــه زیــر آوریــدی ســـر نــره …
| دو فـــرزنــد بـــودش بـــه کـــردار مـــاه | ســزاوار شــاهـی و تــخــت و کــلــاه |
| یـکـی نـام گـشـتــاســپ و دیـگـر زریـر | کــه زیــر آوریــدی ســـر نــره شـــیــر |
| گــذشــتــه بــه هــر دانــشــی از پــدر | ز لــشــکــر بــه مـردی بــرآورده ســر |
| دو شــاه ســـرافــراز و دو نــیــک پـــی | نــبـــیــره جـــهــانــدار کـــاوس کـــی |
| بــدیـشـان بـدی جـان لـهـراسـپ شـاد | وزیـشـان نـکـردی ز گـشـتـاسـپ یـاد |
| کـه گـشـتـاسـپ را سـر پـر از بــاد بـود | وزان کــار لــهــراســپ نــاشــاد بـــود |
| چــنــیــن تـــا بـــرآمــد بـــریــن روزگــار | پــر از درد گـشــتــاســپ از شـهـریـار |
| چـنـان بـد کـه در پـارس یـک روز تـخـت | نــهــادنــد زیـر گــل افــشــان درخــت |
| بــفــرمــود لــهــراســپ تــا مــهــتــران | بــرفـتــنـد چــنـدی ز لـشــکـر ســران |
| بـه خـوان بـر یکی جـام می خـواستـند | دل شــاه گــیــتــی بـــیــاراســتـــنــد |
| چو گشتاسپ می خورد برپای خاست | چـنین گفت کای شاه بـا داد و راست |
| بـه شـاهی نشـسـت تـو فـرخـنده بـاد | هــمــان جــاودان نــام تــو زنــده بــاد |
| تــــرا داد یــــزدان کــــلــــاه و کــــمــــر | دگـــر شـــاه کـــیـــخـــســـرو دادگـــر |
| کــنـون مــن یـکــی بــنــده ام بــر درت | پـــرســـتـــنــده اخـــتـــر و افــســرت |
| نــدارم کــســی را ز مــردان بـــه مــرد | گــر آیــنــد پــیــشــم بـــه روز نــبـــرد |
| مـــگـــر رســـتــــم زال ســــام ســـوار | کــه بـــا او نــســازد کــســی کــارزار |
| چـو کیخـسـرو از تـو پـر اندیشه گشـت | تــرا داد تــخــت و خـود انـدر گـذشـت |
| گــر ایــدونــک هــســـتـــم ز ارزانــیــان | مــرا نــام بــر تــاج و تــخــت و کــیـان |
| چـنـیـن هـم کـه ام پـیـش تـو بـنـده وار | هـمـی بـاشـم و خـوانـمـت شـهـریـار |
| بـه گشتاسپ گفت ای پـسر گوش دار | کـه تــنـدی نـه خـوب آیـد از شـهـریـار |
| چـــو انــدر کــیــخـــســرو آرم بـــه یــاد | تـو بــشـنـو نـگـر سـر نـپــیـچـی ز داد |
| مــرا گــفـــت بـــیــدادگـــر شـــهــریــار | یــکــی خــو بــود پــیــش بــاغ بــهــار |
| کــه چــون آب بــایــد بــه نــیــرو شــود | هـــمـــه بـــاغ ازو پـــر ز آهـــو شـــود |
| جــوانـی هـنـوز ایـن بــلــنـدی مـجــوی | سـخـن را بــسـنـج و بـه انـدازه گـوی |
| چـو گشـتـاسـب بـشنید شـد پـر ز درد | بـــیــامــد ز پـــیــش پـــدر گــونــه زرد |
| هــمــی گــفــت بــیـگــانــگــان را نــواز | چـنـیـن بـاش و بـا زاده هـرگـز مـسـاز |
| ز لــشــکــر ورا بـــود ســیــصــد ســوار | هــمــه گــرد و شــایــســتـــه کــارزار |
| فــرود آمــد و کــهــتـــران را بـــخــوانــد | هـمــه رازهـا پــیـش ایـشــان بــرانــد |
| کـه امـشـب هـمـه سـاز رفـتـن کـنـیـد | دل و دیــده زیــن بــارگــه بــرکــنــیــد |
| یکی گفت ازیشان که راهت کجـاسـت | چــو بــرداری آرامـگـاهـت کـجــاســت |
| چــنــیـن داد پــاســخ کــه در هـنــدوان | مــــرا شــــاد دارنـــد و روشــــن روان |
| یـکــی نـامــه دارم مــن از شــاه هـنـد | نـوشـتــه ز مـشـک ســیـه بــر پــرنـد |
| کــه گــر زی مــن آیــی تــرا کــهــتــرم | ز فـــرمـــان و رای تـــو بــــرنـــگـــذرم |
| چو شب تـیره شد بـا سپـه بـرنشست | همی رفت جوشان و گرزی به دست |
| بــه شــبــگـیـر لـهـراســپ آگــاه شــد | غـمی گشـت و شـادیش کوتـاه شـد |
| ز لـشــکـر جــهـانـدیـدگـان را بــخــوانـد | هـمـه بــودنـی پـیـش ایـشـان بــرانـد |
| بـبـینید گفـت این که گشـتـاسـپ کـرد | دلــم کــرد پـــر درد و ســر پــر ز گــرد |
| بـــــپــــروردمــــش تــــا بــــرآورد یــــال | شـد انـدر جــهـان نـامـور بــی هـمـال |
| بــدانـگـه کـه گـفـتــم کـه آمـد بــه بــار | ز بــــاغ مــــن آواره شــــد نـــامــــدار |
| بــرفــت و بــر انــدیـشــه بــر بــود دیــر | بـــفــرمــود تــا پـــیــش او شــد زریــر |
| بــدو گـفــت بــگــزیـن ز لـشــکــر هـزار | ســــــــواران گـــــــرد از در کـــــــارزار |
| بــرو تــیــز بــر ســوی هــنــدوســتــان | مــبـــادا بـــر و بـــوم جـــادوســـتـــان |
| ســوی روم گــســتــهـم نـوذر بــرفــت | ســوی چــیـن گــرازه گــرازیـد تــفــت |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج
