تـرک چـشـم تـو بـیارسـت صـف مـژگـان راتیره بـخت آن که بدین صف نسپارد جان رافـارغـم در غـم عــشــق تــو ز ویـرانـی دلکــه خــرابــی نـرســد مـمـلـکــت …
| تـرک چـشـم تـو بـیارسـت صـف مـژگـان را | تیره بـخت آن که بدین صف نسپارد جان را |
| فـارغـم در غـم عــشــق تــو ز ویـرانـی دل | کــه خــرابــی نـرســد مـمـلـکــت ویـران را |
| گـر نـبـودی هـوس نـقـطـه خـالـت بـر سـر | پــشــت پــایــی زدمــی دایــره امــکــان را |
| شد فزون بـس که خریدار لبـت می ترسم | کـه نبـندند بـه جـان قـیمـت این مـرجـان را |
| چــاره زلــف زره ســاز تــو را نــتــوان کــرد | گـرچـه از آتــش دل نـرم کـنـی سـنـدان را |
| چـون تـو زنار سـر زلـف نهی بـر سـر دوش | حـق پـرسـتـان بـه سـر کـفـر نهند ایمان را |
| گـر تـو زیـبــا صـنـم از دیـر درآیـی بـه حـرم | کـافــر آن اســت کـه آتــش نـزنـد قــرآن را |
| دام آدم شـد اگـر دانـه خــالـت نـه عـجــب | که به یک غمزه زدی راه دو صد شیطان را |
| دل مـــن تــــاب ســـر زلـــف تـــو دارد آری | کـس بـجـز گـوی تـحـمـل نکـنـد چـوگـان را |
| خواجه مشفق اگر دست به شمشیر کند | بـنده آن اسـت کـه از سـر بـبـرد فـرمـان را |
| زیـنـهـار از ســرمـیـدان غــمـش زنـده مـرو | سـخـت بـر خـویش مکـن مرحـله آسـان را |
| دسـتـی از دامن آن تـرک فـروغـی نکشـم | تــا کـه آلـوده بــه خــونـم نـکــنـد دامـان را |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج
