فرهنگی، هنری و ادبی

امروز : 28 اردیبهشت 1403

شماره ٢٢: تازه گردید از نسیم صبحگاهی، جان من

تـازه گـردید از نـسـیم صـبـحـگـاهی، جـان مـنشــب، مــگــر بــودش گــذر بــر مـنـزل جــانـان مـنبـس کـه شـد گل گل تـنم از داغـهای آتـشـینمـی کــنـد کــ…

تـازه گـردید از نـسـیم صـبـحـگـاهی، جـان مـنشــب، مــگــر بــودش گــذر بــر مـنـزل جــانـان مـن
بـس کـه شـد گل گل تـنم از داغـهای آتـشـینمـی کــنـد کــار ســمـنـدر، بــلـبــل بــســتــان مـن
طفل ابـجد خوان عشقم، بـا وجود آنکه هستصد چـو فرهاد و چـو مجـنون، طفل ابـجـد خوان من
گفتمش: از کاو کاو سینه ام، مقصود چیست؟گـفـت: مـی تـرسـم کـه بـگـذارد در آن پـیـکـان مـن
بـس که بـردم آبـروی خود بـه سالوسی و زرقنــنــگ مــی دارنــد اهــل کـــفـــر، از ایــمــان مــن
بـا خـیـالـت دوش، بـزمـی داشـتـم، راحـت فـزااز بــرای مــصــلــحــت بــود ایـنـهـمـه افــغــان مــن
رفتـم و پـیش سـگ کویت، سـپـردم جـان و دلای خوش آن روزی که پیشت، جان سپارد جان من
از دل خـود، دارم این مـحـنت، نه از ابـنـای دهرکـاش بــودی ایـن دل ســرگـشـتــه در فـرمـان مـن
چـون بــهـائی، صـدهـزاران درد دارم جــانـگـدازصــدهـزاران، درد دیـگــر هـســت ســرگــردان مــن

گروه کتاب پایگاه خبری شاعر


منبع : درج