اگــر بـــاده خــوری بـــاری ز دســت دلــبـــر مــا خــورز دســت یـار آتــشـروی عـالـم سـوز زیـبــا خــورنمی شاید که چـون بـرقی بـه هر دم خـرمنی سوزیم…
اگــر بـــاده خــوری بـــاری ز دســت دلــبـــر مــا خــور | ز دســت یـار آتــشـروی عـالـم سـوز زیـبــا خــور |
نمی شاید که چـون بـرقی بـه هر دم خـرمنی سوزی | مثـال کشت کوهستـان همه شربـت ز بـالا خـور |
اگـر خـواهی کـه چـون مـجـنون حـجـاب عـقـل بـردری | ز دست عشق پابرجا شراب آن جا ز بی جا خور |
اگـر دلـتـنـگ و بــدرنـگـی بـه زیـر گـلـبـنـش بـنـشـیـن | وگر مخـمور و مغموری از این بـگزیده صـهبـا خـور |
گـریـزانـسـت این سـاقـی از این مـسـتـان نـامـوسـی | اگـر اوبـاش و قـلاشـی مخـور پـنهان و پـیدا خـور |
حریفان گر همی خواهی چو بسطامی و چون کرخی | مخـور بـاده در این گلخـن بـر آن سقف معلا خـور |
بــرو گـر کـارکـی داری بــه کـار خـویـشـتـن بــنـشـیـن | چـو بـر یوسف نه ای مجـنون غم نان زلیخـا خـور |
کـسـی دکـان کـنـد ویـران کـه بــطـال جــهـان بــاشـد | چو نربودست سیلابـت تو آب از مشک سقا خور |
بــگـرد دیـگ ایـن دنـیـا چــو کـفــلـیـز ار هـمـی گـردی | بـرون رو ای سیه کاسه مخـور حـمرا و حـلوا خور |
در ایـن بـازار ای مـجـنـون چـو مـنـبـل گـرد تـن پـرخـون | چـو در شاهد طمع کردی بـرو شمشیر لالا خـور |
اگـر مـشــتــاق اشــراقـات شـمـس الـدیـن تــبــریـزی | شـراب صـبـر و تـقوا را تـو بـی اکراه و صفرا خـور |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج