امــــروز دیـــدم یــــار را آن رونــــق هــــر کــــار رامی شد روان بر آسمان همچون روان مصطفیخورشید از رویش خجل گردون مشبک همچو دلاز تــابــش او آب و…
| امــــروز دیـــدم یــــار را آن رونــــق هــــر کــــار را | می شد روان بر آسمان همچون روان مصطفی |
| خورشید از رویش خجل گردون مشبک همچو دل | از تــابــش او آب و گـل افــزون ز آتــش در ضــیـا |
| گـفـتـم کـه بـنـمـا نـردبــان تـا بــرروم بـر آسـمـان | گــفــتــا ســر تــو نـردبــان ســر را درآور زیـر پــا |
| چـون پـای خود بـر سر نهی پـا بـر سر اختـر نهی | چـون تـو هوا را بـشـکنی پـا بـر هوا نه هین بـیا |
| بــر آســمــان و بــر هـوا صــد رد پــدیـد آیـد تــو را | بـر آسمان پـران شوی هر صبـحدم همچون دعا |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج
