تــــن آدمـــی شـــریـــفـــســــت بــــه جــــان آدمـــیـــتنه همین لباس زیباست نشان آدمیتاگـر آدمـی بــه چــشـمـسـت و دهـان و گـوش و بــیـنـیچـه مـی…
تــــن آدمـــی شـــریـــفـــســــت بــــه جــــان آدمـــیـــت | نه همین لباس زیباست نشان آدمیت |
اگـر آدمـی بــه چــشـمـسـت و دهـان و گـوش و بــیـنـی | چـه مـیان نـقـش دیوار و مـیان آدمـیت |
خور و خواب و خشم و شهوت شغبست و جهل و ظلمت | حـیـوان خـبــر نـدارد ز جــهـان آدمـیـت |
بـــه حـــقــیــقــت آدمــی بـــاش وگــرنــه مــرغ بـــاشــد | که همین سخن بگوید به زبـان آدمیت |
مـــگـــر آدمـــی نـــبـــودی کـــه اســـیـــر دیــو مـــانـــدی | کـه فـرشـتـه ره ندارد بـه مقـام آدمیت |
اگـــر ایــن درنــده خـــویــی ز طـــبـــیــعـــتـــت بـــمــیــرد | همه عمر زنده بـاشی بـه روان آدمیت |
رســد آدمــی بـــه جـــایــی کــه بـــجــز خــدا نــبـــیــنــد | بـنگر که تـا چـه حـدست مکان آدمیت |
طـــیـــران مـــرغ دیـــدی تـــو ز پـــای بــــنـــد شـــهـــوت | بـه در آی تـا بـبـیـنـی طـیـران آدمـیـت |
نــه بــیــان فــضــل کــردم کــه نــصــیـحــت تــو گــفــتــم | هـم از آدمـی شـنـیدیم بـیـان آدمـیـت |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج