جـــهـــان را بـــدیـــدم وفـــایــی نـــداردجــهـان در جـهـان آشـنـایـی نـدارددر ایــن قــرص زریـن بــالــا تــو مــنــگــرکــه در انــدرون بــوریــا…
جـــهـــان را بـــدیـــدم وفـــایــی نـــدارد | جــهـان در جـهـان آشـنـایـی نـدارد |
در ایــن قــرص زریـن بــالــا تــو مــنــگــر | کــه در انــدرون بــوریــایــی نــدارد |
بـس ابـله شـتـابـان شده سـوی دامش | چـو کوری که در کف عصـایی ندارد |
بـر او گشتـه تـرسان بـر او گشتـه لرزان | زهـی عــلـتــی کـان دوایـی نـدارد |
نــمــوده جـــمــالـــی ولــی زیــر چـــادر | عـجـوزی قـبــیـحـی لـقـایـی نـدارد |
کسی سر نهد بر فسونش که چون مار | ز عقل و ز دین دست و پایی ندارد |
کسـی جـان دهد در رهش کز شـقـاوت | ز جــانــان ره جــان فــزایـی نــدارد |
چـه مـردار مـسـی کـه مـرد او ز مسـی | کـه پـنـداشـت کـو کـیمـیایی ندارد |
بــرای خــیـالــی شــده چــون خــیـالـی | بــجــز درد و رنـج و عــنـایـی نـدارد |
چــرا جــان نـکـارد بــه درگـاه مـعـشـوق | عجـب عشق خـود اصطفایی ندارد |
چه شاهان که از عشق صد ملک بـردند | کـه آن سـلـطـنـت مـنتـهایی ندارد |
چـه تـقصـیر کردسـت این عـشـق بـا تـو | که منکـر شـدی کو عـطـایی ندارد |
بــه یـک دردسـر زو تــو پــا را کـشـیـدی | چـه ره دیده ای کـان بـلـایی نـدارد |
خـمـش کـن نـثـارسـت بـر عـاشـقـانش | گـهـرهـا کـه هـر یک بـهـایی نـدارد |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج