نــازم خـــدنــگ غـــمـــزه آن دل پـــذیــر راکــر وی گــزیـر نـیـســت دل نــاگــزیـر رامایل کسی به شه پر فوج فرشته نیستچـندان که من ز شـسـت دل آرام ت…
| نــازم خـــدنــگ غـــمـــزه آن دل پـــذیــر را | کــر وی گــزیـر نـیـســت دل نــاگــزیـر را |
| مایل کسی به شه پر فوج فرشته نیست | چـندان که من ز شـسـت دل آرام تـیر را |
| مـنـعــم ز ســیـر صــورت زیـبــای او مـکـن | از حـالـت گـرسـنه خـبـر نیسـت سـیر را |
| وقـتـی بـه فـکـر حـال پـریـشـان فـتـاده ام | کز دست داده ام دل و چشم و ضمیر را |
| مــقـــبـــول اهــل راز نــگــردد نــمــاز مــن | گـر در نـظــر نـیـاوردم آن بــی نـظــیـر را |
| فرخـنده منظـری شـده منظور چـشـم من | کـز جـلـوه مـیـزنـد ره چـنـدیـن بـصـیـر را |
| شـد گـیسـوان سـلسـله مویی کـمند من | کـز حـلـقـه اش نجـات نـبـاشـد اسـیر را |
| تـا بـاد صبـح دم زد از آن زلف و خط و خـال | آتـش گـرفـت عـنـبــر و عـود و عـبــیـر را |
| هر دل که شد بـه گوشه چـشم وی آشنا | یک سـو نـهـاد گـوش نـصـیـحـت پـذیر را |
| بـوسـی نمی دهد بـه فروغـی مگر لبـش | بــوســیـده درگــه مـلــک مـلـک گــیـر را |
| زیـب کـلـاه و تــخــت مـحــمـد شــه دلـیـر | کـار اسـت ملک و ملت و تـاج و سـریر را |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج
