گـر در شـمـار آرم شــبــی نـام شـهـیـدان تــو رافـردای محـشـر هر کـسـی گیرد گریبـان تـو راگر سـوی مصـرت بـردمی خـون زلیخـا خـوردمیزنـدان یـوســف کـردم…
| گـر در شـمـار آرم شــبــی نـام شـهـیـدان تــو را | فـردای محـشـر هر کـسـی گیرد گریبـان تـو را |
| گر سـوی مصـرت بـردمی خـون زلیخـا خـوردمی | زنـدان یـوســف کـردمـی چــاه زنـخــدان تــو را |
| سـرمـایـه جـان بـاخـتـم تـن را ز جـان پـرداخـتـم | آخـر بـه مـردن سـاخـتـم تـدبـیـر هـجـران تـو را |
| هر چـند بـشکسـتـی دلم از حـسرت پـیمانه ای | اما دل بـشـکسـتـه ام نشکسـت پـیمان تـو را |
| هر گه که بـهر کشـتـنم از غـمزه فرمان داده ای | بـوسـیدم و بـر سـر زدم شـاهانه فـرمـان تـو را |
| گر خـون پـاکـم را فـلک بـر خـاک خـواهد ریخـتـن | حـاشـا که از چـنگم کـشـد پـاکیزه دامان تـو را |
| گر بخت در عشقت به من فرمان سلطانی دهد | سـالار هر لشـگر کـنم بـرگشـتـه مژگـان تـو را |
| اشـک شـب و آه سـحـر، خـون دل و سـوز جـگر | تـرسـم کـه سـاز آشـکـار اسـرار پـنـهـان تـو را |
| آشـفـتــه خـاطـر کـرده ام جـمـعـیـت عـشـاق را | هـر شـب کـه یاد آورده ام زلـف پـریشـان تـو را |
| دانی کدامین مست را بـر لب تـوان زد بـوسه ها | مستی که بوسد دم به دم لبهای خندان تو را |
| زان رو فروغی می دهد چشم جـهان را روشنی | کز دل پـرستـش می کند خورشید تـابـان تو را |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج
