قالب شعر: مثنوی

اَلا ای رئیسی با فَرّ و هوش

چرا گشته‌ای چند روزی خموش

برافراز قامت زبان برگشا

به ایران و ایرانیان رُخ نما

بخوان خُطبه از عدل و انصاف و داد

دل مُسْتْمَندان کنون کن تو شاد

به آبادی سرزمینت بکوش

مبادا که گردی در این رَه خَموش

تو ای مالکِ اشترِ رهبری

تو فرزند زهرا و مولا علی(ع)

تو ای خادم شهر آیینه‌ها

دعا کرده بر جانِ پاکت رضا(ع)

تو ای دستگیر فقیران شهر

ندارد دگر چون تویی باز، دَهر

تو ای روضه‌خوان حسینِ علی(ع)

قدم‌ها نهاده به راه وَلی

زِ شهدِ شهادت تو نوشیده‌ای

کنون هم‌جوار حسینِ علی (ع)

تو رفتی و ایران عزادار تو

سلامی زِ ما بَر به سَردار، تو

روانت به مینو بُوَد شادمان

به ایران‌زمین یادِ تو جاودان