فرهنگی، هنری و ادبی

امروز : 16 دی 1403

پایگاه خبری شاعر

در وصف نوروز و مدح خواجه ابوالحسن بن حسن

روزی بــس خــرمـسـت، مـی گـیـر از بــامـدادداد زمــــانــــه بــــده کــــایــــزد داد تــــو دادخـواسـتـه داری و سـاز، بـیغـمیت هسـت بـازایـمــنـی و …

روزی بــس خــرمـسـت، مـی گـیـر از بــامـدادداد زمــــانــــه بــــده کــــایــــزد داد تــــو داد
خـواسـتـه داری و سـاز، بـیغـمیت هسـت بـازایـمــنـی و عــز و نــاز، فــرخــی و دیـن وداد
نیز چه خواهی دگر، خوش بزی و خوش بـخورانـده فـردا مـبــر، گـیـتـی خـوابــسـت و بــاد
رفــتــه و فــرمـودنـی، مــانـده و فــرســودنـیبــود هـمـه بــودنـی، کــلـک فــرو ایـســتــاد
می خـور کـت بـادنوش، بـر سـمن و پـیلگـوشروز رش و رام و جـوش، روز خـور و مـاه و بـاد
آمــد نـوروز مــاه مــی خــور و مــی ده پــگــاههـر روز تــا شـامـگـاه، هـر شـب تـا بــامـداد
بـــارد در خــوشــاب، از آســتـــیــن ســحـــابوز دم حــوت آفــتــاب، روی بــه بــالــا نــهـاد
بــرجـه تـا بــرجـهـیـم، جـام بـه کـف بـرنـهـیـمتـن بـه می اندر دهیم، کاری صـعـب اوفـتـاد
مـرغ دل انگـیز گـشـت، بـاد سـمـنبـیز گـشـتبـلبـل شـبـخـیز گشـت، کـبـک گلو بـرگشـاد
بــلــبــل بــاغــی بــه بــاغ، دوش نـوایـی بــزدخــوبــتــر از بـــاربــد نــغــزتــر از بـــامــشــاد
وقـت سـحـرگـه چـکـاو، خـوش بــزنـد در تـکـاوسـاعـتـکـی گـنج گـاو، سـاعـتـکـی گنج بـاد
رعـد تـبـیره زنـسـت، بـرق کـمـنـد افـکـنسـتوقت طرب کردنست، می خور کت نوش بـاد
قــوس قــزح، قــوســـوار، عــالــم فــردوســوارکــبــک دری کـوســوار، کـرده گـلـو پــر زبــاد
بــاغ پــر از حـجــلـه شـد راغ پــر از کـلـه شـددشت پر از دجله شد، کوه پر از مشک ساد
زان مـــی عـــنــابـــگـــون، در قـــدح آبـــگـــونســاقـی، مـهـتــابــگـون تــرکـی، حــورا نـژاد
ای بــدل ذویـزن، بــوالـحــسـن بــن الـحـسـنفـاعــل فـعـل حــســن، صــاحــب دوکـف راد
در هـمـه کـاری صـبـور، وز همـه عـیبـی نـفـورکـــالــبـــد تـــو ز نــور، کـــالــبـــد مــا ز لـــاد
فضل و کرم کرد تست، جود و سخا ورد تستدولت شـاگرد تـسـت گوهر و عـقل اوسـتـاد
ویـژه تـویـی در گـهـر، سـخـتـه تـویـی در هـنـرنـکـتـه تـویـی طـرفـه تــر از نـکـت سـنـدبــاد
ای عـوض آفـتـاب، روز و شـبــان بــه آب وتـابتـو بـه مثـل چـون عقاب، حاسد ملعونت خاد
گـفـتـه امـت مـدحـتـی، خـوبــتــر از لـعـبــتـیسـخـت نکو حـکمتـی، چـون حـکم بـن معاذ
جــایـزه خـواهـم یـکـی، کـم بــدهـی انـدکـیور نـدهـی بـیشـکـی، ز ایـزد خـواهـم عـیـاذ
سـیم تـو زی مـن رسـید، جـامـه نـیـامـد پـدیدجـام بــبــایـد کـشـیـد، جـامـه بــبــایـدت داد
هست در آن بـس کشی جامه ز تن بـرکشیبــرفـکـنـی بــرکـشـی بـنـده ات را بــرچـکـاد
بـــنــده بـــنــازد بـــدان، ســر بـــفــرازد بـــدانکس نگذارد بـدان چـون بـچـه بـایسـت شـاد
تـا طرب و مطربـسـت، مشرق و تـا مغربـستتـا یـمـن و یـثـرب اسـت، آمـل و اسـتـار بــاد
بـنشـین خـورشـیدوار، مـی خـور جـمـشـیدوارفــرخ و امــیــدوار چــون پــســر کــیــقــبـــاد

گروه کتاب پایگاه خبری شاعر


منبع : درج