فرهنگی، هنری و ادبی

امروز : 17 بهمن 1403

پایگاه خبری شاعر

در وصف بهار و مدح فضل بن محمد حسینی

وقـــت بـــهـــارســـت و وقـــت ورد مـــوردگــیـتــی آراســتــه چــو خــلــد مــخــلــدگــیــتــی فــرتــوت گــوژپــشــت دژم رویبــنـگـر تــا چـون بــ…

وقـــت بـــهـــارســـت و وقـــت ورد مـــوردگــیـتــی آراســتــه چــو خــلــد مــخــلــد
گــیــتــی فــرتــوت گــوژپــشــت دژم رویبــنـگـر تــا چـون بــدیـع گـشـت و مـجــدد
بـــرنــا دیــدم کـــه پـــیــر گـــردد، هــرگــزپـــیــر نــدیــدم کـــه تـــازه گــردد و امــرد
نرگس چون دلبریست سرش همه چشمسرو چون معشوقه ایست تنش همه قد
لاله تـو گـویی چـو طـفـلکـیسـت دهن بـازلـبــش عـقـیـقـیـن و قـعـر کـامـش اسـود
بـرگ بـنفشه بـه خم، چـون پـشت درمزننـرگـس چــون عــشــر در مـیـان مـجــلـد
سـوسـن، چـون طـوطـی ز بــسـد مـنـقـاربــاز بــه مـنـقـارش از زبــانـش عـســجــد
نــرگـــس، چـــون مـــاه در مــیــان ثـــریــالـالـه، چــو انـدر کـســوف گـوشــه فـرقـد
شـاخ گـل از بـاد کـرده گـردن چـون چـنـگمـرغـان بــر شـاخ گـشـتــه نـالـان از صـد
بــلــبــل بــر گــل بــســان قــولــســرایـانپــاش بـــه دیــبـــا و خــیــزرانــهــا در یــد
مـرغ چـنـان بـوکـلـک دهـانـش بـه تـنـگـیدر گــلـوی او چــگــونـه گــنـجــد مـعــبــد
کـبـک دری گـر نـشـد مـهنـدس و مـسـاحاینـهـمـه آمـد شـدنـش چـیسـت بـه راود
نــوز گـــل انــدر گـــلــابـــدان نــرســـیــدهقـطـره بـر او چـیسـت چـون گلاب مصـعـد
نـوز نـبــرداشـتــه سـت مـار سـر از خـوابنرگس، چـون گشت چـون سـلیم مسهد
ابــر چــنـان مـطــرد ســیـاه و بــر او بــرقهـمـچــو مـذهـب یـکــی کــتــاب مـطــرد
فـضـل مـحـمـد کـه هیچ کـس نـشـنـاسـدفـضـل مـحـمـد چــنـانـکـه فـضـل مـحـمـد
صــاحــب عــادات نـیـک و ســیـد ســاداتقـــاعـــده مـــکـــرمـــات و فـــایـــده حـــد
تــاش بــه حــوا، مـلـک خـصـال، هـمـه امتـــاش بـــه آدم، بـــزرگـــوار هــمــه جـــد
بــــار خـــدایـــی کـــه جــــود را و کـــرم رانـیسـت جـز او در زمـانـه مـنـزل ومـقـصـد
چـون عـلـوی و حـسـینـی اسـت سـتـودهدو طـــرف او، چـــنــان دو حـــد مـــهــنــد
وان هـنــر بــیـعــدد کــه هــســت بــدو درهسـت چـنان گوهری که هسـت مسـند
تـــا نــبـــود روضـــه مــبـــارک مــحـــمــودعـود نـرویـد بــر او، نـه ســنـبــل و نـه نـد
مــرد هـنـرمــنـد، کــش نــبــاشــد گــوهـربـــاشــد چــون مــنــظــری قــواعــد او رد
مــرد گــهـرمــنــد، کــش خــرد نــبــود یـاربــاشـد چــون دیـده ای کـه بــاشـد ارمـد
این هـنـری خـواجـه جـلـیل چـو دریـاسـتبــا هــنــر بــیـشــمــار و گــوهــر بــیـعــد
صـاحـب مـخـبـر کـسـی بـود کـه بـود بــازمـنـظـر و مـخـبـرش بـی تـغـیـر و بـی کـد
بـس کـس کـو گـیـرد و نـبـخـشـد، هـرگـز!بـس کـس کـو گـیرد و بـبـخـشـد، سـرمد
خـواجـه بـسـان غضنفریسـت کجـاهسـتبـه سـتـدن و دادنـش دو دسـت مـسـعـد
مـعـطـی و مـالـش بـدان دهـد کـه نـجـویدوانـکــه بــجــویـد ازوســت مــال مــبــلــد
خـواجـه دهد سیم و زر چـو کوه بـه طالببـسـکه عمل هسـت، قول اوسـت مبـعد
خــواجــه چــنــان ابــر بــاردار مــطــرنــاکهسـت بـه قـول و عـمل همیشـه مـجـرد
خـواجـه چـو ابـر دمـنده ایسـت کـه جـاویدهـسـت بــه رنـج دل و بــه هـیئت مـفـرد
گـر بــه هـنـر زیـبــد و بــه گـوهـر، بــالـشاو را زیــبــد چــهــار بـــالــش و مــســنــد
هــر کــه ز فـــرمــان او فــراز نــهــد پـــایشـوم بــرافـتــد، چـو بــرق بــر تــن ارعـد
هـیـبــتــش الـمـاس سـخــت را بــکـفـانـدچــون بــکــفــانـد دو چــشــم مــار زمــرد
در شـــرر خـــشــم او بـــســـوزد یــاقــوتگـــرش نـــســـوزد شـــرار نـــار مـــوقـــد
شــاعـر و مـهـتــر دلـســت و زیـرک و والـارودکــی دیـگــرســت و نـصــربــن احــمـد
هـسـت طـبـیـب بـزرگ و هـسـت مـنـجـمفـلـسـفـی و هندسـی و صـاحـب سـودد
کـاتـب نیکـسـت و هسـت نحـوی اسـتـادصـاحـب عـبــاد هـسـت و هـسـت مـبـرد
فــاعــل فــعــل تـــمــام و قــول مــصـــدقوالـــی عـــزم درســــت و رای مـــســـدد
حـــکـــمـــت او را ز نـــور بــــاری جـــنـــتهــمـــت او را ز فـــرق فـــرقـــد مـــرقـــد
شــــرم زمـــانـــی ز روی او نـــشـــود دورگــویـی کــز شــرم ســاخــتــنــد ورا خــد
گــــر بــــرود رود نـــیـــل بــــر در قــــدرشاز هـنـرش جــزر گــیـرد، از کــرمــش مــد
بـاسـش، چـون نسـج عـنکـبـوت کند رویجــوشــن خــر پـــشــتـــه را و درع مــزرد
هـر کـه قـیاسـش کـنـد بـه آصـف و حـاتـمواجـــب گـــردد بـــر او ز روی خـــرد حـــد
شـیـر، نـخـواهـد بــه پـیـش او در، زنـجـیـربــاز، نــخــواهــد بــه پــیـش او در، مــرود
جــام، نـخــواهـد بــه کــف او در، مـطــرباســب، نـخــواهـد بــه زیـر او در، مــقــود
تــا گـل خــیـری بــود چــو روی مـعــصــفـرتــا تــن سـنـبــل بــود چــو زلـف مـجــعـد
تــا بـــچــرد رنــگ در مــیــانــه کــهــســارتـــا بـــچـــمــد گــور در مــیــانــه فـــدفــد
بــاش هـمـیـشـه نـدیـم بــخـت مـسـاعـدبــاش هــمــیـشــه قــریـن مــلــک مؤبــد
لبـت به می، کف به جام و گوش به بـربطدلـــت قـــوی، تـــن جـــوان و روی مـــورد

گروه کتاب پایگاه خبری شاعر


منبع : درج