مـحـمد کـه بـی دعـوی تـخـت و تـاجز شاهان بـه شمشیر بـستد خراجغـلـط گـفـتـم آن شـاه سـدره سـریرکه هم تـاجـور بـود و هم تـخت گیرتــنـش مـحــرم تــخــت ا…
| مـحـمد کـه بـی دعـوی تـخـت و تـاج | ز شاهان بـه شمشیر بـستد خراج |
| غـلـط گـفـتـم آن شـاه سـدره سـریر | که هم تـاجـور بـود و هم تـخت گیر |
| تــنـش مـحــرم تــخــت افــلـاک بــود | ســرش صـاحــب تــاج لـولـاک بــود |
| فــرشــتــه نــمــودار ایــزد شــنــاس | که مارا بـدو هست از ایزد سـپـاس |
| رسـانـنـده مـا را بــه خـرم بــهـشـت | رهــانــنــده از دوزخ تـــنــگ زشــت |
| ســپــیـده دمــی در شــب کــایـنـات | سـیـاهـی نـشـینـی چـو آب حـیات |
| گر او بـر نکـردی سـر از طـاق عـرش | که بـرقـع دریدی بـرین سـبـز فـرش |
| ره انـــجـــام روحـــانـــی او دادمـــان | ره آورد عــرش او فــرســـتـــادمــان |
| نـــیــرزد بـــه خـــاک ســـر کـــوی او | ســر مــا هـمـه یـک ســر مــوی او |
| ز مـــا رنـــجـــه و راحـــت انــدوز مـــا | چـــراغ شــب و مــشــعــل روز مــا |
| درسـتـی ده هر دلی کـو شـکـسـت | شفاعت کن هر گناهی که هست |
| ســـرآمــدتـــریــن هــمــه ســـروران | گــزیـده تــر جــمـلـه پــیـغــمـبــران |
| گــر آدم ز مــیــنــو درآمــد بــه خــاک | شد آن گنج خـاکی بـه مینوی پـاک |
| گــر آمـد بــرون مـاه یـوســف ز چــاه | شـد آن چـشمه از چـاه بـر اوج ماه |
| اگـر خــضـر بــر آب حــیـوان گـذشـت | محـمد ز سـرچـشمه جـان گذشت |
| وگـر کــرد مـاهـی ز یـونـس شــکــار | زمـیـن بــوس او کـرد مـاهـی و مـار |
| ز داود اگــر دور درعـــی گـــذاشـــت | مـحــمـد ز دراعـه صـد درع داشــت |
| سـلـیمـان اگـر تـخـت بـر بـاد بـسـت | مــحــمــد ز بــازیــچــه بــاد رســت |
| وگــر طــارم مــوســی از طــور بـــود | ســـراپـــرده احـــمـــد از نــور بـــود |
| وگـر مهد عـیسـی بـه گـردون رسـید | مـحـمـد خـود از مـهـد بـیـرون پـریـد |
| زهی روغـن هر چـراغـی که هسـت | بـه دریـوزه شـمـع تـو چـرب دسـت |
| تو آن چشمه ای کاب تو هست پاک | بـدان آب شسـتـه شده روی خـاک |
| زمین خـاک شـد بـوی طیبـش تـوئی | جـهان درد زد شـد طـبـیبـش تـوئی |
| طــبــیـب بــهـی روی بــا آب و رنــگ | ز حـکـم خـدا نـوشـدارو بــه چــنـگ |
| تــوئی چـشـم روشـن کـن خـاکـیـان | نـــوازنـــده جــــان افــــلـــاکـــیـــان |
| طـراز ســخــن سـکـه نـام تــوســت | بــقـای ابــد جـرعـه جــام تــوسـت |
| کسی کو ز جـام تـو یک جـرعه خورد | همه سـاله ایمن شـد از داغ و درد |
| مـبــادا کــزان شــربــت خــوشــگـوار | نبـاشد چـو من خاکیی جـرعه خوار |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج
