چــاره نــبــود اهــل شــهــوت را ز زنصـحـبــت زن هـسـت بـیـخ عـمـر کـنزن چـه بـاشـد ناقصی در عقل و دینهیچ نـاقـص نـیسـت در عـالـم چـنـیندور دان از سـ…
چــاره نــبــود اهــل شــهــوت را ز زن | صـحـبــت زن هـسـت بـیـخ عـمـر کـن |
زن چـه بـاشـد ناقصی در عقل و دین | هیچ نـاقـص نـیسـت در عـالـم چـنـین |
دور دان از ســـیـــرت اهـــل کـــمـــال | ناقـصـان را سـخـره بـودن مـاه و سـال |
پـیش کامل کو بـه دانش سرور است | سـخـره ناقـص ز ناقـص کـمـتـر اسـت |
بــر ســر خــوان عــطــای ذوالــمــنـن | نـیـسـت کـافـر نـعـمـتــی بــدتــر ز زن |
گـر دهـی صـد سـال زن را سـیم و زر | پـــای تــا ســرگــیــری او را در گــهــر |
جــامـه از دیـبــای شـشــتــر دوزیـش | خـــانــه از زریــن لــگـــن افـــروزیــش |
لــعــل و در آویــزه گــوشــش کــنــی | شرب زرکش ستر شب پوشش کنی |
هم بـه وقت چاشت هم هنگام شام | خـوانـش آرایـی بــه گـونـاگـون طـعـام |
چـون شـود تــشـنـه ز جــام گـوهـری | آبــش از ســر چــشـمـه خــضـر آوری |
میوه چون خواهد ز تو همچون شهان | نــار یــزد آری و ســـیــب اصـــفــهــان |
چــون فـتــد از داوری در تــاب و پــیـچ | جـملـه اینها پـیش او هیچ اسـت هیچ |
گــویــدت ای جــانــگــداز عــمــر کــاه | هـیـچ چــیـز از تــو نـدیـدم هـیـچ گــاه |
گـر چـه بـاشـد چـهـره اش لـوح صـفـا | خــالـی اســت آن لــوح از حــرف وفــا |
در جـــهــان از زن وفــاداری کــه دیــد | غـــیــر مــکــاری و غـــداری کــه دیــد |
ســالـهـا دســت انـدر آغـوشـت کـنـد | چــون بــتــابــی رو فـرامـوشــت کـنـد |
گــر تــو پــیــری یــار دیـگــر بــایــدش | هـمــدمــی از تــو قــوی تــر بــایـدش |
چـــون جـــوانــی آیــد او را در نــظـــر | جــای تــو خـواهـد کـه او بــنـدد کـمـر |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج