ساقی بیا که امشب ساقی به کار بـاشدزان ده مرا که رنگش چون جلنار باشدمی ده چـهار سـاغر، تـا خـوشگوار بـاشدزیرا کـه طـبـع مردم را بـر چـهار بـاشـدهـمـطـب…
ساقی بیا که امشب ساقی به کار بـاشد | زان ده مرا که رنگش چون جلنار باشد |
می ده چـهار سـاغر، تـا خـوشگوار بـاشد | زیرا کـه طـبـع مردم را بـر چـهار بـاشـد |
هـمـطـبــع را نـبـیـدش فـرزانـه وار بــاشـد | تـا نه خروش بـاشد، تا نه خمار بـاشد |
نی نی دروغ گفتـم، این چـه شمار بـاشد | بـاری نبـید خـوردن کم از هزار بـاشـد؟ |
بــاده خــوریـم روشـن، تــا روزگـار بــاشـد | خاصه که بـاده خوردن بـا بختیار بـاشد |
خـاصـه کـه روز دولـت مسـعـود یار بـاشـد | خـاصـه که ماهرویی، اندر کـنار بـاشـد |
مـیـراجــل کـه کــارش بــا کــارزار بــاشــد | یا در میان مجـلس، یا در شکار بـاشـد |
تـا این جهان بـه جایست، او را وقار بـاشد | او بـا سـرور بـاشـد، او بـا یسـار بـاشد |
لشـکرگذار بـاشـد دشـمن شـکـار بـاشـد | دیـنـاربـخـش بـاشـد، دیـنـاربـار بـاشـد |
هم حـقشناس بـاشد، هم حقگزار بـاشد | هم در بدی و نیکی، اسپاسدار بـاشد |
در کـارهـای عـقـبــی بــا کـردگـار بــاشــد | در کـارهـای دنـیـی بــا اعـتـبـار بـاشـد |
شـکـرش عـزیز بـاشـد، دینـارخـوار بـاشـد | از فخـر فخـر بـاشـد، از عـارعـار بـاشـد |
جـشـن سـده امـیـرا! رسـم کـبــار بـاشـد | این آین گـیومـرث و اسـفـنـدیار بـاشـد |
زان بـرفـروز کـامـشـب انـدر حـصـار بـاشـد | او را حـصـار میرا، مـرخ و عـفـار بـاشـد |
آن آتـشـی کـه گـویی نخـلی بـبـار بـاشـد | اصلش ز نور بـاشد، فرعش ز نار باشد |
چون بـنگری به طولش سرو و چنار بـاشد | گر سرو را ز گوهر بـر سر شعار بـاشد |
چون بنگری به عرضش، از کوهسار باشد | ور کوه را ز عـنبـر در سـر خـمار بـاشـد |
سـرو از عقیق بـاشـد، کوه از عقار بـاشـد | این مستعیر بـاشد، آن مستعار بـاشد |
بــا احــمـرار بــاشــد، بــا اصـفـرار بــاشـد | نـه احـمـرار بـاشـد، نه اصـفـرار بـاشـد |
هم بـا شعاع بـاشـد، هم بـا شرار بـاشـد | زینش لبـاس بـاشد، زانش دثـار بـاشد |
چـون لاله زار بـاشـد، چـون مرغزار بـاشـد | نه لـالـه زار بـاشـد، نه مـرغـزار بـاشـد |
چــمــیـدن فــرازش مــانـنــد مــار بــاشــد | رخـشیدن شعاعش گویی نضار بـاشد |
مـیـرجــلـیـل بــرخــور، تــا روزگـار بــاشــد | بـا قـند لب نگـاری، کـز قـندهار بـاشـد |
خـورشـید روی بـاشـد، عنبـر عـذار بـاشـد | از پـای تـا بـه فرقش رنگ و نگار بـاشد |
بـرلحـن چـنگ و سـازی کش زیرزار بـاشـد | زیرش درست بـاشد، بم استوار باشد |
دسـتـانهای چـنـگـش سـبـزه بـهار بـاشـد | نــوروز کــیــقــبـــادی و آزادوار بــاشــد |
تـا گـوش خـوبـرویـان بــا گـوشـوار بــاشـد | تـا جنگ و تـا تعصب بـا ذوالفقار بـاشد |
تا کان و چشمه بـاشد، تا کوهسار بـاشد | تـا بـوستان و سبـزی، تا کامگار بـاشد |
تــا بــیــقــرار گــردون انــدر مــدار بــاشــد | وندر مـدار گـردون کـس را قـرار بـاشـد |
تـا سعد و نحـس بـاشد، بـا اخـتـیار بـاشد | چـونانکه اخـتـیارش بـی اضطرار بـاشد |
ذلـش نهفـتـه بـاشـد، عـز آشـکـار بـاشـد | وانـدر پــنــاه ایـزد، در زیـنـهـار بــاشــد |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج