ســلـطـان ســریـر صـبــح خــیـزانســر خــیـل ســپــاه اشــک ریـزانمــــــتــــــواری راه دلــــــنــــــوازیزنــجــیــری کــوی عــشــقــبـــازیقـــانـ…
| ســلـطـان ســریـر صـبــح خــیـزان | ســر خــیـل ســپــاه اشــک ریـزان |
| مــــــتــــــواری راه دلــــــنــــــوازی | زنــجــیــری کــوی عــشــقــبـــازی |
| قـــانــون مـــغـــنــیــنــان بـــغـــداد | بــــیـــاع مـــعــــامـــلـــان فـــریـــاد |
| طــبــال نــفــیــر آهــنــیــن کــوس | رهـیـان کــلــیـســیـای افــســوس |
| جـــادوی نــهــفـــتـــه دیــو پـــیــدا | هـــاروت مـــشـــوشـــان شـــیـــدا |
| کـیخـسـرو بـی کـلاه و بـی تـخـت | دل خـوش کـن صـدهزار بـی رخـت |
| اقــــطــــاع ده ســــپــــاه مــــوران | اورنــگ نــشــیــن پــشــت گــوران |
| دراجـــه قــلــعــه هــای وســواس | دارنـــده پـــاس دیـــر بــــی پـــاس |
| مـجــنـون غـریـب دل شـکـســتــه | دریــای ز جــوش نــانــشــســتـــه |
| یـاری دو ســه داشــت دل رمـیـده | چــون او هــمــه واقــعــه رســیـده |
| بــا آن دو سـه یـار هـر سـحــرگـاه | رفــتــی بــه طــواف کــوی آن مــاه |
| بــیــرون ز حــســاب نــام لــیـلــی | بـا هـیـچ سـخـن نـداشـت مـیـلـی |
| هرکس که جز این سخن گشادی | نـشــنـودی و پــاســخــش نــدادی |
| آن کــوه کــه نــجــد بــود نــامــش | لـیـلـی بـه قـبـیـلـه هـم مـقـامـش |
| از آتــــش عـــشـــق و دود انـــدوه | ســاکـن نـشـدی مـگـر بــر آن کـوه |
| بــر کـوه شـدی و مـیـزدی دســت | افـتــان خـیـزان چــو مـردم مـسـت |
| آواز نـــشـــیـــد بـــرکـــشـــیـــدی | بـی خـود شده سو بـه سو دویدی |
| وانـــگـــه مـــژه را پـــر آب کـــردی | بـــا بـــاد صـــبـــا خـــطــاب کــردی |
| کـی بــاد صـبــا بـه صـبــح بـرخـیـز | در دامـــن زلــــف لـــیـــلـــی آویـــز |
| گــو آنــکــه بــه بــاد داده تــســت | بـــر خـــاک ره اوفــتـــاده تـــســت |
| از بــــاد صـــبــــا دم تـــو جـــویـــد | بــا خــاک زمــیــن غــم تــو گــویــد |
| بـــادی بـــفــرســـتـــش از دیــارت | خـــاکـــیــش بـــده بـــه یــادگــارت |
| هـر کــو نـه چــو بــاد بــر تــو لـرزد | نــه بـــاد کــه خـــاک هــم نــیــرزد |
| وانکس که نه جـان بـه تـو سـپـارد | آن بــه کــه ز غــصــه جــان بـــرآرد |
| گــر آتــش عــشــق تــو نــبـــودی | ســـیــلــاب غـــمــت مــرا ربـــودی |
| ور آب دو دیــده نــیــســـتـــی یــار | دل ســوخــتــی آتــش غــمــت زار |
| خـورشـید کـه او جـهان فـروزسـت | از آه پـــرآتـــشــم بـــســـوزســـت |
| ای شــمــع نــهــان خــانــه جـــان | پـــروانــه خـــویــش را مــرنــجـــان |
| جـادو چـشـم تــو بــسـت خـوابــم | تــا گـشـت چـنـیـن جـگـر کـبــابــم |
| ای درد و غــــم تـــــو راحـــــت دل | هــم مــرهــم و هـم جــراحــت دل |
| قــنـد اســت لـب تــو گــر تــوانـی | از وی قــدری بـــه مــن رســـانــی |
| کـاشــفــتــه گـی مـرا دریـن بــنـد | مــعــجــون مــفــرح آمــد آن قــنــد |
| هـم چــشـم بــدی رســیـد نـاگـاه | کـز چــشــم تــو اوفــتــادم ای مـاه |
| بــــس مـــیـــوه آبــــدار چـــالـــاک | کـز چــشـم بــد اوفـتــاد بــر خــاک |
| انگـشـت کـش زمـانه اش کـشـت | زخـمیسـت کشـنده زخـم انگشـت |
| از چـشـم رسـیدگـی کـه هسـتـم | شد چـون تـو رسـیده ای ز دسـتـم |
| نـیـلـی کـه کـشـنـد گـرد رخــسـار | هـسـت از پـی زخـم چـشـم اغـیار |
| خـورشـید کـه نیلگـون حـروفـسـت | هـم چـشـم رسـیده کـسـوفـسـت |
| هـر گـنـج کـه بــرقـعـی نـپــوشــد | در بـــردن آن جـــهــان بـــکــوشـــد |
| *** | |
| روزی کــه هــوای پــرنــیـان پــوش | خــلــخــال فــلـک نـهـاد بــر گــوش |
| ســیـمـاب ســتــارهـا در آن صـرف | شــد ز آتــش آفــتــاب شــنــگــرف |
| مـجـنـون رمـیـده دل چـو سـیمـاب | بـــا آن دو ســـه یــار نــاز بـــرتـــاب |
| آمــــد بــــه دیــــار یــــار پــــویـــان | لــبـــیــک زنــان و بـــیــت گـــویــان |
| مــی شــد ســوی یـار دل رمـیـده | پــــیـــراهــــن صــــابــــری دریـــده |
| مـی گـشـت بــه گـرد خــرمـن دل | مـــی دوخــــت دریـــده دامـــن دل |
| مـی رفـت نوان چـو مـردم مـسـت | می زد بـه سر و بـه روی بـر دست |
| چـون کار دلش ز دسـت بـگذشـت | بــر خــرگـه یـار مـسـت بــگـذشـت |
| بــر رسـم عـرب نـشـسـتـه آنـمـاه | بــر بــسـتــه ز در شـکـنـج خـرگـاه |
| آن دیـد دریـن و حــسـرتــی خـورد | ویـن دیــد در آن و نــوحــه ای کــرد |
| لـیـلـی چــو ســتــاره در عــمـاری | مـجـنـون چـو فـلـک بــه پـرده داری |
| لــیــلــی کــلــه بــنــد بـــاز کــرده | مــجـــنــون گــلــه هــا دراز کـــرده |
| لــیـلــی ز خــروش چــنــگ در بــر | مـجـنـون چـو ربــاب دسـت بـر سـر |
| لـیلـی نـه کـه صـبـح گـیتـی افـروز | مجنون نه که شمع خویشتن سوز |
| لـــیــلـــی بـــگـــذار بـــاغ در بـــاغ | مـجــنـون غـلـطــم کـه داغ بــر داغ |
| لیلی چـو قمر بـه روشنی چـست | مجـنون چو قصب بـرابـرش سست |
| لـیـلـی بــه درخــت گـل نـشـانـدن | مـجــنـون بــه نـثــار در فــشــانـدن |
| لیلی چـه سخن؟ پـری فشی بـود | مجـنون چـه حـکـایت؟ آتـشـی بـود |
| لــیــلــی ســمــن خــزان نــدیــده | مــجــنـون چــمــن خــزان رســیـده |
| لـیـلـی دم صـبــح پـیـش مـی بـرد | مـجـنون چـو چـراغ پـیش مـی مـرد |
| لـیلـی بـه کـرشـمه زلـف بـر دوش | مجـنون بـه وفـاش حـلقـه در گوش |
| لــیـلــی بــه صــبــوح جــان نـوازی | مـجـنـون بـه سـمـاع خـرقـه بــازی |
| لـیـلـی ز درون پــرنـد مـی دوخــت | مجـنون ز بـرون سپـند می سوخت |
| لیلی چـو گل شـکفتـه می رسـت | مجـنون بـه گلاب دیده می شست |
| لـیلـی سـر زلـف شـانـه مـی کـرد | مـجــنـون در اشـک دانـه مـی کـرد |
| لـیلـی می مـشـگـبـوی در دسـت | مجنون نه ز می ز بـوی می مست |
| قــانـع شــده ایـن از آن بــه بــوئی | وآن راضی از این بـه جـسـتـجـوئی |
| از بـــیــم تـــجــســس رقــیــبـــان | ســازنــده ز دور چـــون غــریــبـــان |
| تـا چـرخ بـدیـن بـهـانـه بـرخـاسـت | کـان یک نـظـر از مـیانه بـرخـاسـت |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج
