قالب شعر: غزل

(المنهُْ لله که در میکده باز است )

یک نیمه شبی بسته شود کار جواز است

ما دیر خرابات نداریم در این شهر

حاجت بمنار باشد و آنهم که دراز است

تا مست و خرابیم چه حاجت به می ناب

منت کش آن لُعبتیم و باز به ناز است

حاشا که دگر کور شده چشم حسودان

البته کلاه رفته گشاد، باز تراز است
دختر بکجا رخت کشد خانه ی شوهر

آنجا که همه حرمت او وزن جهاز است

کف می زنیم و کف زن طرار نی ایم ما

بر تار سخن خامه ی باریک نیاز است