به نام خداوندگار قلم
غزل اول از مجموعهی غزل ممیزی به قلم آقای منوچهر ابراهیمی احمدآباد 🍃
سر در نیار از تن این خاک دانه جان!
اینجا بهار مرده گمانم، جوانه جان!
بالم شکسته، فرصت کوچی دوباره نیست
بردار دست ازسرِ من آشیانه جان!
سر مثل قلهایست پر از برف، اینقَدَر
برپا نکن به گردنه کولاک، شانه جان!
گل همزبانِ طعنهی سرد تگرگ نیست
آرامتر فرود بیا تازیانه جان!
میترسم از هجوم غمانگیز ارّهها
نابود کن تمام مرا موریانه جان!
چیزی نپرس، این دَرِ وا مانده را ببند
دیگر کسی نمیرسد از راه خانه جان!
منوچهر ابراهیمی احمد آباد