فرهنگی، هنری و ادبی

امروز : 19 اردیبهشت 1403

حکایت

داشـت شـاهی بـر انس و جـان غـالبدخـــتـــری بـــلــکــه اخـــتـــری ثـــاقــباز قـــضـــا روزی آن یــگـــانـــه عـــصـــرســــر فــــرو کـــرد از کـــ…

داشـت شـاهی بـر انس و جـان غـالبدخـــتـــری بـــلــکــه اخـــتـــری ثـــاقــب
از قـــضـــا روزی آن یــگـــانـــه عـــصـــرســــر فــــرو کـــرد از کـــرانـــه قــــصــــر
حــــبــــشـــی زاده ای بــــدیـــد از دوردلــربـــا هــمــچـــو خــال چـــهــره حـــور
قــــامــــت آن ســــیــــاه چــــرده روانچـــون الــف کـــرد مــنــزلـــش در جـــان
بــــا ســـواد رخ و جـــبــــیـــن و عـــذارســـاخـــت جـــا در دلـــش ســـویـــداوار
مـــانــدش آن صـــورت پـــســـنــدیــدهچــــون ســــیـــاهــــی دیـــده در دیـــده
گـر چــه او بــد ســمـر بــه مـاه وشـیسـوخـت جــانـش بــه داغ آن حـبــشـی
عـجــب افـسـانـه ای و خــوش لـاغـیکـــــه زنـــــد بــــــر تــــــذرو ره زاغـــــی
لیکـن اینها ز عـشـق نیسـت شـگفـتخــود چــه گـل کـان ز بــاغ او نـشـگـفـت
عشق در بـند حـسن و احـسـان استعشق بنده ست و حسن سلطان است
هـر کــجــا حــســن مـی نـمــایـد رویمی نهد سر بـه سجـده عشق آن سوی
حــســن بــود آنــکــه در لــبـــاس ایــازخــوانــد مــحـــمــود را بـــه کــوی نــیــاز
حــســن بــود آن بــه کـســوت لـیـلـیقــیــس را داده ســـوی خـــود مــیــلــی
حــــســــن بــــود آن ز صـــورت عـــذارعــــذر وامـــق نـــهـــاده بــــر صــــحــــرا
حــســن بــود آن کــزان ســیـاه نـمــودکـــه ازان مـــاه صـــبـــر و دیــن بـــربـــود
صـبـر و دین چـیسـت آن سـتـوده غلامبــرد ازان مــاه هــر چــه داشــت تــمــام
هر چه از جنس هستی اش در دستدیــد بــرد و بــه جــای آن بــنــشــســت
یـکـســر از رنـج خــویـشــتــن بــرهـیـدغــیـر مــعــشــوق خــویـش هـیـچ نـدیـد
حـبـذا عـاشـقـی کـه رسـت از خـویشهـر چـه جـز دوسـت بــرگـرفـت از پـیـش
یـکــدل و یـک جــهـت شــد و یـکــرویروی هـمــت بــتــافــت از هـمــه ســوی
دوسـت دانسـت و دوست دید و شنیدهـر چــه جــز دوســت دیـد ازان بــبــریـد
دخـتـر الـقـصـه مـاند بـی خـور و خـوابدل پــر آتــش ز عــشــق و دیــده پــر آب
لــب فـــرو بـــســـت از پـــرســـتـــارانمـــهـــر بــــگـــســــســــت از وفـــاداران
پـشـت بـر بـزم و عـیش و شـادی کـردرو بــــــه دیـــــوار نـــــامـــــرادی کــــــرد
هــمـــه حـــیــران کـــار او مـــانـــدنـــدســــخــــن از کــــار و بــــار او رانــــدنـــد
آن یــــکــــی گــــفــــت راه او زد دیــــوســاخــت دیـوانـه اش بــه حــیـلـه و ریـو
وان دگــر گــفــت بـــا پـــری شــد یــارکــــــارش از یـــــاری پــــــری شــــــد زار
وان دگــر گـفــت خــوبــیـی بــه تــمـامداشــت، چـــشــمــش رســـیــد از ایــام
وان دگـر گـفـت هـیچ از اینـهـا نـیسـتآفـتــش غـیـر عـشـق و ســودا نـیـســت
دلـــــبــــــری دیـــــده دل بـــــه او دادهوز غـــمــش در کـــشـــاکــش افـــتـــاده
بـــود بـــا او هــمـــیــشـــه یــک دایــهاز فـــســـون و فـــســـانـــه پـــر مـــایـــه
گــنــده پـــیــری کــه تــا جــوان بـــودههــــــدف تــــــیـــــر ایـــــن و آن بــــــوده
زده بـــــعـــــد از جـــــوانــــی گــــذراندســــــت در کــــــارســــــازی دگــــــران
چـون لـبــش در فـسـون بــجــنـبــیـدیبـــر خـــود افــســـونــگــران بـــلــرزیــدی
ور زبـــان در فــســـانــه بـــگــشـــادیمــالــش صـــد فـــســـانــه خـــوان دادی
گر چـه از بـهر سـبـحـه داشـت بـه فنمـــهـــره ای چــــنـــد کــــرده در گــــردن
بـود چـون سبـحه اش بـه زخم درشتخــرد بــه مـهـره هـای گــردن و پــشــت
ور چـه مـی کـرد نـفـس حـیـلـه گـرشوصــلــه وصــلــه مــرقــعــی بـــه بـــرش
بــــود اولـــی ز دهـــر خــــونـــخــــوارهچـــون مــرقــع تـــنــش بـــه صـــد پـــاره
دایـه چــون حــال دخــتــر آنـسـان دیـدبـــر وی آن درد و رنـــج نـــپـــســـنــدیــد
پــیـش دخــتــر نـشـسـت کـای فـرزنـدکــــه بــــود بــــا تــــو روح را پــــیـــونــــد
حـق چـو نشو و نمای سرو تـو جـستبــر کــنــار مــنـش نـشــانــد نــخــســت
لب تـو کـاینچـنین شـکـر شـکن اسـتپـــرورش یــافــتــه ز شــیــر مــن اســت
ابــرویــت را بــه وســمــه پــیـوســتــهنـقــش نـو کــلــک صــنـع مــن بــســتــه
تــا نــکــردم بـــه ســرمــه دســت درازبــود چــشــمــت تــهــی ز ســرمــه نــاز
بـــود روشــن رخــت چــو صــبـــح دومدر شـــب تـــار مــوی مــشــکــیــن گــم
تــا نــبــســتــم نــغــولــه مــوی تــو راکــــس نــــدیـــد آشــــکــــار روی تــــو را
هـر شـب از بــهـر خـواب تـا بـه سـحـراز حـــریـــرت فـــکـــنـــده ام بــــســـتـــر
چـون شـده سـیـر نـرگـس تــو ز خـوابگــل روی تــو شــســتــه ام بــه گــلــاب
حــق خــدمــت بــســی گــزارده شــدتــــا هـــلـــال تــــو مـــاه چــــارده شـــد
بـــار دیــگـــر مــکـــن ز رنــج و مــلـــالبـــدل ایـــن مـــاه چـــارده بـــه هـــلـــال
مـــــحـــــنـــــت روزگـــــار نـــــابـــــردهگــــل رویــــت چــــراســــت پــــژمــــرده
بـــود مــقــصــود دل ز قــد تــو راســتایـن زمــان قــد تــو خــمـیـده چــراســت
دیده عمری بـه روی تـو خـوش زیسـتایـن چـنـیـن زلـف تـو مـشـوش چـیـسـت
حـال خـود بـازگـو چـه حـال اسـت ایـناثــــر خـــواب یـــا خـــیـــال اســـت ایـــن
یـــا بـــه بـــیــداریــت کـــســـی زد راهوز تـــو بــــربـــود صـــبــــر و دل نـــاگـــاه
مـهـر خــامـوشـی از لـبــت بــگـشــایســـوی آن رهــزنـــم رهــی بـــنـــمـــای
گــر بــود هـمــچــو مـه بــر اوج بــلــنـدآرم او را فــــرو بـــــه خــــم کــــمــــنــــد
ور چــو مــاهــی بــود بــه بـــحــر درونکــنــم او را بــه مــکــر و حــیــلــه بـــرون
چــون فــســون و فــریــب بــنــدم کــارخـــواهــد از کـــار مـــن فـــلـــک زنــهــار
گــر بـــود زاهــدی بـــه خـــود مــغــروریــا حــکــیــمــی ز خــود پــرســتــی دور
آن بـــه زهــد از فــســون مــن نــرهــدویـن بــه جــهــد از فــریـب مــن نــجــهـد
دخـتــر از دایـه آن فـسـون چـو شـنـیـدبــهــتــر از راســت هــیــچ چــاره نــدیــد
نــام و نــامــوس را بــه گــوشــه نـهـادپــــرده از روی کـــار خــــود بــــگـــشـــاد
حــال خــود آنــچــنــان کــه واقــع بــودبـــی تـــکـــلـــف بـــه دایــه بـــاز نــمــود
دایــه گــفـــتـــا کـــفـــایــت ایــن کـــاربـــــکــــنــــم دل ز غــــصـــــه فــــارغ دار
بــــنــــهـــم در کــــنــــار کــــام تــــو رادور دارم ز عـــــــــار نـــــــــام تــــــــــو را
این سخن عرضه کرد بـی کم و کاستبــهـر مـوعـود خــویـشـتــن بــرخــاســت
ســیـنـه ســوزان ز داغ آن حــبــشــیکــرد هــر جـــا ســـراغ آن حـــبـــشـــی
عــــاقــــبــــت یـــافــــت مـــنـــزل او رادیـــــد مــــــوزون شــــــمــــــایـــــل او را
کــرد بـــا او بـــه دوســتـــی پـــیــونــدشــــد یـــکـــی مـــادر و دگـــر فــــرزنـــد
خــانــه خــویــشــتــن نــشــانــش دادراه آمــــد شــــدن بــــر او بــــگــــشــــاد
هــیـچ شــامــی نــبــودی و ســحــریکـــه نـــکـــردی بــــه ســـوی او گـــذری
یک شب او را بـه پـیش خـویش نشاندبــر وی از بــهـر خــواب افـســون خــوانـد
آنــچــنــان خــفــت بــر ســر بــســتــرکــه نــمــانــدش ز حــال خــویـش خــبــر
گـر بــه دنـدان کـســی لـبــش کـنـدیچـــیــن در ابـــروی خــود نــیــفــکــنــدی
ور دو صـــد نــیــش، پـــای کـــرده درازنــکــشــیــدی بـــه جـــانــب خـــود بـــاز
خــــواب او را چــــو دایـــه دیـــد گـــرانبـــســت در پـــشــت خـــادمــیــش روان
بــرد چــون تــنـگ مــشــک یـا عــنـبــریـــکـــســـر او را بــــه خـــانـــه دخـــتـــر
نیکـبـخـتـا کـسـی کـه رفـت بـه خـوابچـشـم حـس بـسـت ازین جـهـان خـراب
جــذب مـعــشــوق گـشــت حــامـل اوبـــرد تـــا پـــیـــشـــگـــاه مـــحـــمـــل او
شــبــروان رنـج بــیـن و مـحــنـت کـشواو بــــه صـــدر وصـــال خـــرم و خـــوش

گروه کتاب پایگاه خبری شاعر


منبع : درج