تــرا آن بــه کــه راه خــویـش گــیــریشـکـیـبـائی در این ره پـیش گـیریروی چـون عـاقـلان در خـانه زین پـسنـگـردی ایـن چــنـیـن دیـوانـه کـسمکـن بـا چـ…
تــرا آن بــه کــه راه خــویـش گــیــری | شـکـیـبـائی در این ره پـیش گـیری |
روی چـون عـاقـلان در خـانه زین پـس | نـگـردی ایـن چــنـیـن دیـوانـه کـس |
مکـن بـا چـشـم سـرمـسـتـم دلـیری | کــه از روبــه نـیـایـد شــیـر گــیـری |
مکـن بـا زلـف شـسـتـم عـشـقـبـازی | که این کاری است بـا لختی درازی |
هـر آنـکـس کـو نـدانـد پــایـه خـویـش | بـبــازد نـاگـهـان سـرمـایـه خـویـش |
کـجــا مـانـنـد تــو مـســکـیـن گـدائی | رسـد در وصل چـون من پـادشاهی |
چـه خـیـزد زیـن گـریـبـان چـاک کـردن | فشاندن اشگ و بر سر خاک کردن |
نـگـیـرد دسـتــت ایـن آشـفـتـه کـاری | بــه کـارت نـایـد ایـن فــریـاد و زاری |
نــدارم بـــاک اگــر دل گــرددت خـــون | نگـیرد در مـن این نیرنگ و افـسـون |
هـر آنــکــو عــشــق ورزد درد بــیـنــد | سـرشـکـی سـرخ و روئی زرد بـیند |
تو این مسکین بدین بی ننگ و نامی | چـه جـنسـی وز کـدامـانی کـدامی |
تـو ای مـجـنون کـه عـاشـق نام داری | شــراب شــوق مــن در جــام داری |
تــرا آن بــه کــه بــا دردم نــشــیـنـی | کـه جـان در بـازی ار رویـم بـبـیـنـی |
مــگــر نـشــنـیـده ای ای از خــرد دور | کــه پـــروانــه نــدارد طـــاقــت نــور |
بـــرو مــیــســاز بـــا انــدوه و خــواری | کـه ســازد عـاشـقـان را بــردبــاری |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج