بـــا شــیــر رو بــه شــانــگــی آوردمــان دیــوانــگــیافــزودمــان بــیــگــانــگــی بـــا هــر بـــت یــکــدانــگــیاز بــاده شــبــهـای تــو و ز …
| بـــا شــیــر رو بــه شــانــگــی آوردمــان دیــوانــگــی | افــزودمــان بــیــگــانــگــی بـــا هــر بـــت یــکــدانــگــی |
| از بــاده شــبــهـای تــو و ز مــســتــی لــبــهـای تــو | وز لــطــف غــبــغــبــهـای تــو آخــر کــجــا فــرزانـگــی؟! |
| ای رســتــم دسـتــان نـر بــاشـی مـخــنـثــتــر ز غـر | بــا ایـن لـب هـمـچــون شــکــر گــر مـانـدت مـردانـگــی |
| آه از نــغـــولــیــهــای تـــو، آه از مــلـــولــیــهــای تـــو | آه از فـضـولـیـهـای تــو، یـکـســان شـو از صـد شـانـگـی |
| بـا لعـل همچـون شـکـرش، وز تـابـش سـیمین بـرش | صــد ســنـگ بــادا بــر ســرش گــر در کــنـد دو دانـگـی |
| جــان را ز تــو بــیـچــارگـی، بــیـچـارگـی یـکـبــارگـی | ویــرانــی و آوارگــی، صـــد خـــانــه و صـــد خـــانــگــی |
| ای صاف همچون جـام جم، پـیشت تـمامیهاست کم | چـون چـنگ گشتـم من بـه خـم، اندر غم خـوش بـانگی |
| مخـدوم شـمس الدین شـهم، هم آفتـاب و هم مهم | بــر خـاک او سـر مـی نـهـم، هـم سـر بــود زان مـتــهـم |
| ای فـتــنـه انـگـیـخـتـه، صـد جـان بــه هـم آمـیـخـتـه | ای خــون تــرکــان ریـخــتــه، بــا لــولـیـان بــگــریـخــتــه |
| در ســایـه آن لـطــف تــو، آخــر گــشــایـم قــلـف تــو | در ســر نــشــســتـــه الــف تـــو، زان طــره آویــخـــتـــه |
| از چــشــم بــردی خــوابــهـا، زیـن غــرقــه گـردابــهـا | زان طـره پــر تــابــهـا، مـشــکـی بــه عـنـبــر بــیـخــتــه |
| ای رفـتـه در خـون رهی، تـورشـک خـورشـید و مهی | بــا ایـن هـمـه شـاهـنـشـهـی، بــا خــاکـیـان آمـیـخـتــه |
| از بـــرق آن رخـــســـار تـــو، وز شـــعــلــه انــوار تـــو | وز حــلــم مـوســی وار تــو، از بــحــر گــرد انـگــیـخــتــه |
| ای شـمـع افـلـاک و زمـیـن، ای مـفـخـر روح الـامـیـن | عـشـقـت نـشـسـتـه در کـمـیـن، خـون هـزاران ریـخـتـه |
| جــان در پــی تــو مـی دود ونـدر جـهـانـت مـی جـود | صــد گـنـج آخــر کــی شــود؟ در کــاغــذی درپــیـخــتــه |
| مخـدوم شـمس الدین! مرا کشـتـی درین یک ماجـرا | ایـن عـفـو بــسـتــه شـد چـرا؟ ای خـسـرو هـر دو سـرا |
| ما جـمله بـیخـوابـان شـده، در خـوابـگه رقصان شـده | ای مـاه بـی نقـصـان شـده و انجـم ز مـه رقـصـان شـده |
| صـفـرام از سـودای تــو، از جــســم جــان افـزای تــو | از وعــده جــانـهـای تــو، جــانـهـا بــگـه رقــصــان شــده |
| زان روی همچـون مـاه تـو، شـاهان چـشـم در راه تـو | در عـیـن لـشـکـرگـاه تــو، شــاه وســپــه رقـصـان شـده |
| ای مـــفـــخـــر روحـــانـــیــان، وی دیــده ربـــانـــیــان | سـرها ز تـو شـادی کـنـان، بـر سـر کـلـه رقـصـان شـده |
| قـومـی شــده رقـصـان دیـن، بــا صـد هـزاران آفـریـن | قـومـی دگـر مـنـکـر چــنـیـن انـدر ســفـه رقـصـان شـده |
| تـبـریز و بـاقـی جـهـان بـا هرک را عـقـلـسـت و جـان | از روی مـعـنـی ونـهـان، در عـشـق شـه رقـصـان شــده |
| میدان فراخست ای پسر، تو گوشه ای ما گوشه ای | همچون ملخ در کشت شه، تو خوشه ای ما خوشه ای |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج
