هـلـه خـیـزیـد کـه تـا خـویـش ز خـود دور کـنـیـمنـفـسـی در نـظـر خـود نـمـکـان شـور کـنـیمهله خـیزید که تـا مسـت و خـوشی دست زنیموین خـیال غـم و غـم ر…
| هـلـه خـیـزیـد کـه تـا خـویـش ز خـود دور کـنـیـم | نـفـسـی در نـظـر خـود نـمـکـان شـور کـنـیم |
| هله خـیزید که تـا مسـت و خـوشی دست زنیم | وین خـیال غـم و غـم را هـمـه در گـور کـنـیم |
| وهـــم رنـــجــــور هـــمـــی دارد ره جـــویـــان را | مـا خـود او را بـه یکـی عـربـده رنـجـور کـنـیم |
| غـوره انـگـور شــد اکـنـون هـمـه انـگـور خــوریـم | وانــچ مــانــد هـمــه را بــاده انـگــور کــنـیـم |
| وحــی زنـبــور عـســل کـرد جــهـان را شـیـریـن | سـوره فـتـح رسـیدسـت بـه ما، سـور کـنیم |
| ره نــمــایــان کــه بـــه فــن راه زنــان فــرح انــد | راه ایـشــان بــزنـیـم و هـمـه را عــور کـنـیـم |
| جــان ســرمـازدگــان را تــف خــورشــیـد دهـیـم | کار سـلطان جـهان بـخـش بـه دسـتـور کنیم |
| کـشـت این شـاهـد مـا را بـه فـریـب و بـه دغـل | صد چو او را پـس ازین خستـه و مهجور کنیم |
| تــاکــنـون شــحــنـه بــد او دزدی او بــنـمــایـیـم | مـیـر بــودســت، ورا چــاکــر و مأمـور کـنـیـم |
| هـمــه از چــنـگ ســتــمـهـاش هـمـی زاریـدنـد | اسـتـخـوانـهـای ورا بــر بــط وطـنـبـور کـنـیـم |
| کــیـمـیـا آمــد و غــمــهـا هـمـه شــادیـهـا شــد | ما چـو سـایه پـس ازین خـدمت آن نور کـنیم |
| بــی نـوایـان سـپــه را هـمـه سـلـطـان سـازیـم | هـمـه دیـوان سـپــه را مـلـک و حــور کـنـیـم |
| نـار را هـر نـفـسـی خــلـعـت نـوری بــخــشـیـم | کـوههـا را ز تـجـلـی هـمـه چـون طـور کـنـیم |
| خـط سـلطـان جـهانسـت و چـنین تـوقـیع اسـت | که ازین پـس سپـس هر غزلی تـرجیع است |
| خــیــز تــا رقــص درآیـیــم هــمــه دســت زنــان | کـه رهیدیم بـه مـردی هـمـه از دسـت زنـان |
| بــاغ ســلـطــان جــهـان را بــگــشــودنـد صــلــا | همه آسـیب بـتـانسـت و همه سـیبـسـتـان |
| چـه شـکـر بــایـد آنـجــا کـه شـود زهـر شـکـر؟! | چه شبـان بـاید آنجـا که شود گرگ شبـان؟! |
| هـمـگــی فــربــهـی و پــرورش و افــزونـیـســت | چـو نـهـاد ایـن لـبـون بـرسـر آن شـیـر لـبــان |
| خـاص مـهـمـانـی سـلـطـان جـهـانـسـت بــخـور | نـه ز اقــطــاع امـیـرســت و نـه از داد فــلـان |
| آفــتــابــیــســت بـــه هــر روزن و بـــام افــتــاده | حـاجـتـت نیسـت که در زیر کشـی زله نهان |
| ز چـه تـرسیم که خـورشید کمین لشکر اوسـت | کـه ز نورسـت مـر او را سـپـر و تـیغ و سـنان |
| ایــن هــمــه رفــت، بـــمــانــاد شـــعــاع رویــت | کــه هـر آنــک رخ تــو دیـد نــدارد ســر جــان |
| یـک زبــانــه ســت از آن آتــش خــود در جــانــم | کـه از آن پــنـج زبــانـه سـت مـرا پـیـچ زبــان |
| هـر دو از فــرقـت تــو در تــف و پــیـچــاپــیـچ انـد | بـاورم مـی نـکـنی، هین بـشـنو بـانـگ امـان |
| شــیـر را گــر نـچــشــیـدی بــنـگــر تــربــیـتــش | تــیـر را گـر بــنـدیـدی بــشـنـو بــانـگ کـمـان |
| مــثــل او نــقــش نــگــردد بـــه نــظــر در دیــده | هـیـچ دیـده بــنـدیـدســت مـثــال ســلـطـان |
| لـیـک از جــســتــن او نـیـسـت نـظـر را صـبــری | از مــلــک تــا بــســمــک از پــی او در دوران |
| هین چو خورشید و مهی از مه و خورشید تو به | می ستـان نور ز سبـحـان و بـخـلقان می ده |
| زو فــرامـوش شــدت بــنـدگــی و خــدمــت مـن | بـی وفـا نیسـتـی، آخـر مکن ای جـان چـمن |
| خـود یکـی روز نگفـتـی، کـه : « مرا یاری بـود » | زود بـستـی ز من و نام من ای دوست دهن |
| سـخـنانی کـه بـگـفـتـیم چـو شـیر و چـو شـکـر | وان حـریفـی کـه نـمـودیم پـی خـمـر و لـبـن |
| مـن ز مـسـتـی تـو گـر زانک شـکـسـتـم جـامی | نه تـو بـحـر عسـلی در کرم و خـلق حـسن؟ |
| رســـن زلــف تـــو گــر زانــک دریــن دام فـــتـــد | صد دل و جان بزند دست به هر پیچ و شکن |
| بــی نــســیـم کــرمــت جــان نـگــشــایـد دیـده | چــشــم یـعــقـوب بــود مـنـتــظــر پــیـراهـن |
| مــن چــو یـوســف اگــر افــتــادم انــدر چــاهـی | کـم از آنـک فـکـنـی در تــک آن چــاه رسـن؟ |
| نـه تـو خـورشـیـد بــدی بـنـده چـو اسـتـاره روز؟ | نه تو چون شمع بـدی بنده ترا همچون لگن؟ |
| بــی تــو ای آب حــیــات مــن و ای بـــاد صــبـــا | کی بـخـندد دهن گلشن و رخـسـار سمن؟! |
| تــــا ز انـــفـــاس خــــدا درنـــدمـــد روح الـــلـــه | مـریـمـان شـکـرســتــان نـشـونـد آبــسـتــن |
| نــه تــو آنــی کــه اگــر بــر ســر گــوری گــذری | در زمـان در قـدمـت چــاک زنـد مـرده کـفـن؟ |
| نـه تــو ســاقـی روانـهـا بــده شـشـصـد سـال؟ | تـن تـن چـنگ تـو می آمد بـی زحـمـت تـن؟ |
| چـند بـیتـی کـه خـلاصـه سـت فـرو ماند، تـو گو | کـز عـظـیمـی بـنـگـنـجـید هـمـی در گـفـتـن |
| هـلـه مـن مـطــرب عـشــقـم دگـران مـطــرب زر | دف مـن دفـتـر عـشـق و دف ایـشـان دف تـر |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج
