خـدایـا جـهـان پــادشـاهـی تــو راسـتز مـا خــدمـت آیـد خــدائی تــو راســتپـــنــاه بـــلــنــدی و پـــســتــی تــوئیهمـه نـیسـتـنـد آنـچـه هسـتـی تـ…
| خـدایـا جـهـان پــادشـاهـی تــو راسـت | ز مـا خــدمـت آیـد خــدائی تــو راســت |
| پـــنــاه بـــلــنــدی و پـــســتــی تــوئی | همـه نـیسـتـنـد آنـچـه هسـتـی تـوئی |
| هــمــه آفــریــدســت بـــالــا و پــســت | تــوئی آفــریـنــنــده هــر چــه هـســت |
| تـــوئی بـــرتـــریــن دانــش آمــوز پـــاک | ز دانــش قــلــم رانــده بـــر لــوح خــاک |
| چـو شـد حـجـتــت بــر خـدائی درسـت | خـــرد داد بـــر تـــو گــدائی نــخــســت |
| خـــرد را تـــو روشــن بـــصــر کــرده ای | چـــراغ هـــدایـــت تـــو بــــر کـــرده ای |
| تـــوئی کــاســمــان را بـــرافــراخــتــی | زمـــیــن را گـــذرگـــاه او ســـاخـــتـــی |
| تـــوئی کــافــریــدی ز یــک قــطـــره آب | گـــهــرهـــای روشـــن تـــر از آفـــتـــاب |
| تـــو آوردی از لــطـــف جـــوهــر پـــدیــد | بــه جــوهـر فـروشــان تــو دادی کـلـیـد |
| جــواهـر تــو بــخــشــی دل ســنــگ را | تـــو در روی جـــوهــر کــشــی رنــگ را |
| نـــبــــارد هـــوا تـــا نـــگـــوئی بــــبــــار | زمـــیـــن نـــاورد تـــا نـــگـــوئی بـــبـــار |
| جــهــانــی بــدیـن خــوبــی آراســتــی | بــرون زان کــه یـاریـگــری خــواســتــی |
| ز گـرمـی و ســردی و از خــشـک و تــر | ســـرشــتـــی بـــه انــدازه یــکــدیــگــر |
| چــنـان بــرکـشـیـدی و بــسـتــی نـگـار | کــه بـــه زان نــیــارد خـــرد در شــمــار |
| مــهـنـدس بــســی جــویـد از رازشــان | نــدانــد کــه چـــون کــردی آغــازشــان |
| نــیــایــد ز مـــا جـــز نـــظـــر کـــردنــی | دگــر خـــفــتـــنــی بـــاز یــا خــوردنــی |
| زبــــان بـــرگـــشـــودن بـــه اقـــرار تـــو | نــیــنــگـــیــخـــتـــن عـــلــت کـــار تـــو |
| حـسـابـی کـزین بـگـذرد گـمـرهـیـسـت | ز راز تــو انــدیـشــه بــی آگــهــیـســت |
| بــه هــرچ آفــریـدی و بــســتــی طــراز | نــیــازت نــه ای از هــمـــه بـــی نــیــاز |
| چـــنـــان آفـــریـــدی زمـــیـــن و زمـــان | هــمــان گـــردش انــجـــم و آســـمــان |
| کـه چـنـدان کـه انـدیـشـه گـردد بــلـنـد | ســر خــود بــرون نــاورد زیــن کــمــنــد |
| نــبـــود آفــریــنــش تــو بـــودی خــدای | نبـاشـد همی هم تـو بـاشی بـه جـای |
| کــواکــب تــو بـــربــســتــی افــلــاک را | بــــه مـــردم تـــو آراســـتـــی خـــاک را |
| تــوئی گــوهــر آمــای چــار آخــشــیــج | مـســلــســل کــن گــوهـران در مـزیـج |
| حــصــار فــلــک بــرکــشــیـدی بــلــنــد | در او کــردی انــدیـشــه را شــهـربــنــد |
| چــنـان بــســتــی آن طــاق نـیـلـوفـری | کــه انـدیـشــه را نـیـســت زو بــرتــری |
| خــــرد تــــا ابــــد در نـــیـــابــــد تــــو را | کـــه تـــاب خـــرد بـــر نــتـــابـــد تـــو را |
| وجـــود تـــو از حـــضـــرت تـــنـــگـــبـــار | کــنــد پـــیــک ادراک را ســنــگ ســـار |
| نــه پــرکــنــده ای تــا فــراهــم شــوی | نــه افــزوده ای نــیــز تـــا کــم شـــوی |
| خــــیـــال نـــظـــر خــــالـــی از راه تــــو | ز گـــــردنــــدگـــــی دور درگـــــاه تـــــو |
| ســری کــز تــو گــردد بــلــنـدی گــرای | بــه افــکــنــدن کــس نــیـفــتــد ز پــای |
| کـســی را کـه قـهـر تــو در ســرفـکـنـد | بـــه پــامــردی کــس نــگــردد بـــلــنــد |
| هـمــه زیـر دســتــیـم و فــرمــان پــذیـر | تـــوئی یــاوری ده تــوئی دســتـــگــیــر |
| اگــر پـــای پـــیــلــســت اگــر پـــر مــور | بــه هـر یـک تــو دادی ضــعـیـفـی و زور |
| چـو نـیـرو فـرسـتــی بــه تــقـدیـر پــاک | بـــه مــوری ز مـــاری بـــرآری هــلـــاک |
| چــــــوبــــــرداری از رهـــــگـــــذر دود را | خـــورد پـــشـــه ای مــغـــز نــمـــرود را |
| چــو در لـشــگــر دشــمـن آری رحــیـل | بـه مرغـان کشـی پـیل و اصـحـاب پـیل |
| گـه از نـطـفـه ای نـیـک بــخـتـی دهـی | گـه از اســتــخــوانـی درخــتــی دهـی |
| گــه آری خــلــیـلــی ز بــت خــانــه ای | گـــهــی آشـــنـــائی ز بـــیــگـــانــه ای |
| گـهـی بــا چــنـان گــوهـر خــانـه خــیـز | چــو بــوطــالـبــی را کـنـی ســنـگ ریـز |
| کـــه را زهـــره آنـــکـــه از بــــیـــم تــــو | گـشـایـد زبــان جــز بــه تــســلـیـم تــو |
| زبـــان آوران را بـــه تــو بـــار نــیــســت | کـه بـا مـشـعـلـه گـنـج را کـار نـیـسـت |
| ســـتـــانـــی زبــــان از رقـــیـــبــــان راز | کــه تــا راز ســلــطــان نــگــویــنــد بــاز |
| مــرا در غــبـــار چــنــیــن تــیــره خــاک | تــــو دادی دل روشـــن و جـــان پــــاک |
| گـر آلـوده گـردم مـن انـدیشـه نـیـسـت | جـز آلـودگـی خـاک را پـیـشـه نـیـسـت |
| گــر ایـن خــاک روی از گــنـه تــافــتــی | بـــه آمـــرزش تـــو کـــه ره یـــافـــتـــی |
| گـــنــاه مـــن ار نــامـــدی در شـــمـــار | تــــو را نـــام کــــی بــــودی آمـــرزگـــار |
| شـــب و روز در شــــام و در بــــامـــداد | تــو بــریــادی از هــر چــه دارم بــه یــاد |
| چـــو اول شـــب آهــنـــگ خـــواب آورم | بــه تــســبــیــح نــامــت شــتــاب آورم |
| چــو در نـیـم شـب سـر بــرارم ز خـواب | تــــو را خـــوانـــم و ریـــزم از دیـــده آب |
| و گـر بــامـدادســت راهـم بــه تــوسـت | هـمـه روز تـا شـب پـنـاهم بـه تـوسـت |
| چــو خــواهــم ز تــو روز و شــب یـاوری | مــکـــن شـــرمــســـارم در ایــن داوری |
| چــــــنـــــان دارم ای داور کـــــارســـــاز | کــزیــن بــا نــیــازان شــوم بــی نــیــاز |
| پـــرســـتـــنــده ای کـــز ره بـــنــدگــی | کــنـد چــون تــوئی را پــرســتــنـدگــی |
| دریــن عـــالــم آبـــاد گــردد بـــه گــنــج | در آن عـــــالـــــم آزاد گـــــردد ز رنـــــج |
| مرا نیسـت از خـود حـجـابـی بـه دست | حساب من از توست چندان که هست |
| بـــد و نـــیــک را از تـــو آیـــد کـــلـــیـــد | ز تــو نــیــک و از مــن بـــد آیــد پـــدیــد |
| تــو نـیـکـی کـنـی مـن نـه بــد کـرده ام | کـه بــد را حــوالـت بــه خــود کــرده ام |
| ز تـوسـت اولـین نـقـش را سـرگـذشـت | بـه تـوسـت آخـرین حـرف را بـازگـشـت |
| ز تــــو آیـــتـــی در مـــن آمـــوخـــتــــن | ز مـــن دیـــو را دیـــده بــــر دوخـــتــــن |
| چـــو نـــام تـــوام جـــان نــوازی کـــنــد | بــه مــن دیـو کــی دســت یـازی کــنـد |
| نـــدارم روا بــــا تـــو از خـــویـــشـــتـــن | کــه گــویــم تــو بـــاز گــویــم کــه مــن |
| گـــر آســـوده گـــر نــاتـــوان مـــیــزیــم | چــنــان کــه آفــریـدی چــنــان مــیـزیـم |
| امــیــدم چـــنــانــســـت از آن بـــارگــاه | کـه چــون مـن شــوم دور ازیـن کـارگـاه |
| فـرو ریـزم از نـظـم و تــرتــیـب خــویـش | دگــرگـونـه گــردم ز تــرکــیـب خــویـش |
| کـــنـــد بــــاد پـــرکـــنـــده خـــاک مـــرا | نــبـــیــنــد کــســـی جـــان پـــاک مــرا |
| پـــژوهــنــده حـــال ســربـــســت مــن | نـهـد تـهـمـت نـیـسـت بـر هـسـت مـن |
| ز غــیــب آن نــمــودارش آری بــدســت | کـزیـن غـایـب آگـاه بـاشـد کـه هـسـت |
| چـو بـر هـسـتـی تـو مـن سـسـت رای | بـسـی حـجـت انـگـیـخـتـم دل گـشـای |
| تــو نـیـزار شــود مـهـد مــن در نـهـفــت | خـبـر ده که جـان ماند اگر خـاک خـفـت |
| چــنــان گــرم کــن عــزم رایــم بـــه تــو | کــه خــرم دل آیــم چـــو آیــم بـــه تـــو |
| هـمـه هـمــرهـان تــا بــه در بــا مـنـنـد | چـون من رفتـم این دوسـتـان دشـمنند |
| اگر چشم و گوشست اگر دست و پای | ز مــن بــاز مــانـنـد یـک یـک بــه جــای |
| تــوئی آنـکــه تــا مــن مــنـم بــا مــنـی | دریــن در مـــبـــادم تـــهــی دامـــنـــی |
| دریــن ره کــه ســر بـــر دری مــیــزنــم | بـــه امــیــد تـــاجــی ســری مــیــزنــم |
| ســــری کـــان نـــدارم ازیـــن در دریـــغ | بـه ار تـاج بـخـشـی بـدان سـر نـه تـیـغ |
| بــه حــکــمـی کــه آن در ازل رانـده ای | نــگــردد قــلــم ز آنــچــه گــردانــده ای |
| ولـیـکـن بـه خـواهـش مـن حـکـم کـش | کـنـم زین سـخـنـهـا دل خـویش خـوش |
| تـو گـفـتـی کـه هر کـس در رنـج و تـاب | دعــائی کــنـد مـن کـنـم مـســتــجــاب |
| چـــو عــاجـــز رهــانــنــده دانــم تـــو را | دریـن عــاجــزی چــون نــخــوانـم تــو را |
| بـــلــی کــار تــو بــنــده پــروردنــســت | مــرا کــار بـــا بـــنــدگــی کــردنــســت |
| شـکسـتـه چـنان گشـتـه ام بـلکه خـرد | کـــه آبــــادیـــم را هـــمـــه بــــاد بـــرد |
| تــوئی کـز شــکـســتــم رهـائی دهـی | وگــر بــشــکــنــی مــومــیــائی دهــی |
| در ایـن نـیـم شـب کـز تــو جـویـم پــنـاه | بـــه مــهــتــاب فــضــلــم بـــرافــروز راه |
| نــــگــــهـــدارم از رخــــنـــه رهـــزنــــان | مــکــن شــاد بــر مــن دل دشــمــنــان |
| بــه شـکـرم رسـان اول آنـگـه بــه گـنـج | نــخــســتــم صــبــوری ده آنـگــاه رنــج |
| بــلــائی کــه بـــاشــم در آن نــاصــبــور | ز مـــــــن دور دار ای بـــــــیـــــــداد دور |
| گـــرم در بـــلـــائی کـــنــی مــبـــتـــلــا | نــخــســتــم صــبــوری ده آنـگــه بــلــا |
| گــرم بـــشــکــنــی ور نــهــی در نــورد | کـفـی خـاک خـواهـی ز مـن خـواه گـرد |
| بــرون افــتــم از خــود بــه پــرکـنـدگـی | نــیــفــتــم بــرون بـــا تــو از بــنــدگــی |
| بــه هـر گـوشـه کـافـتـم ثـنـا خـوانـمـت | بــه هـر جــا کـه بــاشــم خــدا دانـمـت |
| قــرار هـمــه هــســت بــر نــیـســتــی | تــوئی آنــکــه بــر یـک قــرار ایـســتــی |
| پـــژوهــنــده را یــاوه زان شــد کــلــیــد | کــز انــدازه خــویــشــتـــن در تـــو دیــد |
| کــســی کــز تــو در تــو نــظــاره کــنــد | ورقـــهـــای بــــیـــهـــوده پـــاره کـــنـــد |
| نــشــایــد تــو را جــز بــه تــو یــافــتــن | عـــنــان بـــایــد از هــر دری تـــافــتـــن |
| نـظـر تـا بـدین جـاسـت مـنـزل شـنـاس | کـــزیــن بـــگـــذری در دل آیــد هــراس |
| ســپـــردم بـــه تــو مــایــه خــویــش را | تـــو دانــی حــســاب کــم و بـــیــش را |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج
