ای نـام تــو بــهـتــریـن ســرآغـازبــی نـام تـو نـامـه کـی کـنـم بــازای یـــاد تــــو مــــونـــس روانـــمجــز نــام تــو نـیـســت بــر زبــانـمای ک…
| ای نـام تــو بــهـتــریـن ســرآغـاز | بــی نـام تـو نـامـه کـی کـنـم بــاز |
| ای یـــاد تــــو مــــونـــس روانـــم | جــز نــام تــو نـیـســت بــر زبــانـم |
| ای کار گشـای هر چـه هسـتـند | نـام تـو کـلـیـد هـر چـه بــسـتــنـد |
| ای هـیچ خـطـی نـگـشـتـه ز اول | بــی حــجــت نـام تــو مــســجــل |
| ای هسـت کن اسـاس هستـی | کــــوتـــــه ز درت دراز دســــتــــی |
| ای خــطــبــه تــو تــبــارک الــلـه | فـیـض تــو هـمـیـشـه بــارک الـلـه |
| ای هـفــت عــروس نـه عــمـاری | بــــر درگـــه تـــو بــــه پـــرده داری |
| ای هسـت نـه بـر طـریق چـونـی | دانـــــای بـــــرونـــــی و درونـــــی |
| ای هــرچـــه رمـــیــده وارمــیــده | در کـــن فـــیــکــون تـــو آفـــریــده |
| ای واهـب عـقـل و بــاعـث جــان | با حکم تو سهت و نیست یکسان |
| ای مـــحـــرم عـــالـــم تـــحـــیــر | عـالـم ز تــو هـم تــهـی و هـم پــر |
| ای تـو بـه صفات خـویش موصوف | ای نـهـی تــو مـنـکـر امـر مـعـروف |
| ای امــر تـــو را نــفــاذ مــطــلــق | وز امــر تـــو کــائنــات مــشـــتـــق |
| ای مــقــصــد هـمــت بــلــنــدان | مـــقـــصـــود دل نـــیـــازمـــنـــدان |
| ای سـرمـه کـش بــلـنـد بــیـنـان | در بـــاز کـــن درون نـــشـــیــنـــان |
| ای بـــــر ورق تـــــو درس ایـــــام | ز آغــاز رســیــده تــا بـــه انــجــام |
| صـاحـب تـوئی آن دگـر غـلـامـنـد | سـلـطـان تــوئی آن دگـر کـدامـنـد |
| راه تــــو بــــه نـــور لـــایـــزالـــی | از شـرک و شـریـک هـر دو خـالـی |
| در صـنـع تـو کـامـد از عـدد بـیش | عـاجـز شـده عـقـل عـلـت انـدیش |
| تـرتـیب جـهان چـنـانکـه بـایسـت | کـردی بـه مثـابـتـی که شـایسـت |
| بــر ابــلـق صـبــح و ادهـم شــام | حــکــم تــو زد ایـن طــویــلــه بــام |
| گــر هـفــت گـره بــه چــرخ دادی | هــفـــتـــاد گــره بـــدو گــشـــادی |
| خــاکـسـتــری ار ز خـاک سـودی | صـــــد آیــــنــــه را بـــــدان زدودی |
| بــر هـر ورقـی کـه حــرف رانـدی | نقـش همـه در دو حـرف خـوانـدی |
| بــی کـوه کـنـی ز کـاف و نـونـی | کـردی تــو سـپــهـر بــیـسـتــونـی |
| هر جـا کـه خـزینـه شـگـرفـسـت | قفـلش بـه کلید این دو حـرفـسـت |
| حــرفـی بــه غــلـط رهـا نـکـردی | یـک نــکــتــه درو خــطــا نــکــردی |
| در عــــالـــم عـــالـــم آفـــریـــدن | بــه زیـن نــتــوان رقــم کــشــیـدن |
| هر دم نـه بـه حـق دسـتـرنـجـی | بــخـشـی بـه مـن خـراب گـنـجـی |
| گــنــج تــو بــه بــذل کــم نـیـایـد | وز گــنــج کــس ایـن کــرم نــیـایـد |
| از قـسـمـت بـنـدگـی و شـاهـی | دولـت تـو دهـی بـهـر کـه خـواهی |
| از آتــش ظــلــم و دود مـظــلــوم | احــوال هـمـه تــراســت مـعــلــوم |
| هــم قـــصـــه نــانــمــوده دانــی | هـم نــامــه نــانـوشــتــه خــوانـی |
| عـقـل آبــلـه پـای و کـوی تـاریـک | وآنـگــاه رهـی چــو مــوی بــاریـک |
| تــوفــیـق تــو گــر نـه ره نــمــایـد | این عـقـده بـه عـقـل کـی گشـاید |
| عــقــل از در تـــو بـــصـــر فــروزد | گـــر پـــای درون نــهــد بـــســـوزد |
| ای عــقــل مــرا کــفــایــت از تــو | جــســتــن ز مـن و هـدایـت از تــو |
| مـن بــددل و راه بــیـمـنـاکـسـت | چـون راهنمـا تـوئی چـه بـاکـسـت |
| عــاجـــز شــدم از گــرانــی بـــار | طـاقـت نه چـگـونه بـاشـد این کـار |
| می کوشم و در تـنم توان نیست | کازرم تـو هست بـاک از آن نیست |
| گـر لـطـف کـنـی و گـر کـنی قـهر | پـیش تـو یکـی اسـت نوش یا زهر |
| شک نیسـت در اینکه من اسیرم | کــز لــطـــف زیــم ز قــهــر مــیــرم |
| یـا شــربــت لـطـف دار پــیـشــم | یـا قـهـر مـکـن بـه قـهـر خـویـشـم |
| گـر قــهـر ســزای مـاســت آخــر | هـم لــطــف بــرای مـاســت آخــر |
| تـا در نـقـسـم عـنـایتـی هـسـت | فـتــراک تــو کـی گـذارم از دســت |
| وآن دم کـه نـفــس بــه آخــر آیـد | هــم خــطــبـــه نــام تــو ســرایــد |
| وآن لحـظـه که مرگ را بـسـیجـم | هــم نــام تــو در حــنــوط پــیـچــم |
| چـون گـرد شـود وجـود پــسـتــم | هـرجــا کــه روم تــو را پــرســتــم |
| در عـصـمـت ایـنـچـنـین حـصـاری | شـیـطـان رجــیـم کـیـسـت بــاری |
| چــون حــرز تــوام حــمـایـل آمـود | سـرهـنـگـی دیـو کـی کـنـد سـود |
| احــرام گــرفــتــه ام بــه کــویــت | لـبــیـک زنـان بــه جــسـتــجــویـت |
| احـرام شکن بـسـی اسـت زنهار | ز احــرام شــکــســتــنـم نـگـهـدار |
| مـن بــیـکـس و رخــنـهـا نـهـانـی | هان ای کـس بـیکـسـان تـو دانـی |
| چون نیست بـه جز تـو دستـگیرم | هــســـت از کــرم تـــو نــاگــزیــرم |
| یـک ذره ز کــیـمــیــای اخــلــاص | گـر بـر مـس من زنی شـوم خـاص |
| آنـجـا کـه دهی ز لـطـف یک تـاب | زر گــــردد خــــاک و در شــــود آب |
| مـن گــر گـهـرم و گــر ســفــالـم | پـــیــرایــه تـــوســـت روی مــالــم |
| از عــطــر تــو لــافــد آســتــیـنـم | گــر عـــودم و گــر درمــنــه ایــنــم |
| پـیش تـو نـه دین نـه طـاعـت آرم | افــلــاس تـــهــی شــفــاعــت آرم |
| تــا غـرق نـشـد سـفـیـنـه در آب | رحـمـت کـن و دسـتـگـیـر و دریـاب |
| بـــــردار مــــرا کــــه اوفــــتــــادم | وز مــرکــب جــهــل خــود پــیــادم |
| هــم تــو بـــه عــنــایــت الــهــی | آنـجــا قـدمـم رسـان کـه خـواهـی |
| از ظــلــمــت خـــود رهــائیــم ده | بــــا نـــور خـــود آشـــنـــائیـــم ده |
| تــا چــنــد مــرا ز بــیــم و امــیــد | پـروانـه دهـی بـه مـاه و خـورشـید |
| تــا کــی بــه نــیــاز هــر نــوالــم | بــر شـاه و شـبــان کـنـی حـوالـم |
| از خـوان تـو بـا نعـیم تـر چـیسـت | وز حـضـرت تـو کـریـمـتــر کـیـسـت |
| از خــرمــن خــویــش ده زکــاتــم | مــنــویــس بــه ایــن و آن بـــراتــم |
| تــا مــزرعــه چــو مــن خــرابـــی | آبــــاد شـــود بـــه خـــاک و آبـــی |
| خـاکـی ده از آسـتــان خـویـشـم | وابــی کــه دغــل بــرد ز پــیـشــم |
| روزی کــه مــرا ز مـن ســتــانـی | ضـایـع مـکـن از مـن آنـچــه مـانـی |
| وآنـدم کـه مـرا بـه مـن دهی بـاز | یـک سـایـه ز لـطـف بــر مـن انـداز |
| آن سـایه نه کـز چـراغ دور اسـت | آن سـایـه کـه آن چــراغ نـوراسـت |
| تــا بــا تــو چــو سـایـه نـور گـردم | چـــون نــور ز ســـایــه دور گـــردم |
| بــا هـر کـه نـفـس بــرآرم ایـنـجـا | روزیـــش فـــروگـــذارم ایـــنـــجــــا |
| درهـای همـه ز عـهد خـالـیسـت | الــا در تـــو کــه لــایــزالــیــســـت |
| هر عهد که هست در حـیاتـست | عـهد از پـس مرگ بـی ثـبـاتـسـت |
| چـون عـهد تـو هسـت جـاودانـی | یـعـنـی کـه بــه مـرگ و زنـدگـانـی |
| چــنــدانــکــه قــرار عــهـد یـابــم | از عـــهــد تـــو روی بـــرنـــتـــابـــم |
| بــی یــاد تــوام نــفــس نــیــایــد | بـــا یــاد تـــو یــاد کـــس نـــیــایــد |
| اول کـــه نـــیـــافـــریـــده بــــودم | ویـن تــعــبــیـه هــا نــدیـده بــودم |
| کــیـمـخــت اگـر از زمـیـم کــردی | بــــا زاز زمــــیــــم ادیـــم کــــردی |
| بــر صـورت مـن ز روی هـسـتــی | آرایــش آفــریــن تـــو بـــســـتـــی |
| واکـنـون کـه نـشـانـه گـاه جـودم | تــــا بــــاز عـــدم شـــود وجــــودم |
| هرجـا کـه نـشـانـدیم نشـسـتـم | وآنــجــا کــه بــریــم زیــر دســتــم |
| گــردیـده رهـیـت مــن در ایـن راه | گـه بــر سـر تـخـت و گـه بـن چـاه |
| گـــر پـــیــر بـــوم و گــر جـــوانــم | ره مـخـتـلـف اسـت و مـن همـانـم |
| از حــال بــه حــال اگــر بـــگــردم | هــــم بــــر رق اولــــیـــن نــــوردم |
| بـــی جـــاحـــتـــم آفــریــدی اول | آخــــر نـــگـــذاریـــم مـــعــــطــــل |
| گــر مــرگ رســد چــرا هـراســم | کـان راه بــتـسـت مـی شـنـاسـم |
| این مرگ نه، بـاغ و بـوستـانست | کــو راه ســرای دوســتـــانــســت |
| تــا چــنــد کــنـم ز مــرگ فــریـاد | چـون مـرگ ازوسـت مـرگ من بـاد |
| گـر بـنگـرم آن چـنان کـه رایسـت | این مـرگ نه مـرگ نقـل جـایسـت |
| از خـورد گـهـی بـه خـوابــگـاهـی | وز خـوابــگـهـی بــه بــزم شـاهـی |
| خوابـی که بـه بـزم تست راهش | گـردن نـکــشــم ز خــوابــگــاهـش |
| چون شوق تو هست خانه خیزم | خـوش خـسـبـم و شادمانه خـیزم |
| گــر بــنـده نـظــامـی از ســر درد | در نــظـــم دعـــا دلــیــریــی کـــرد |
| از بــحــر تــو بــیـنـم ابــر خـیـزش | گــر قــطــره بــرون دهـد مــریـزش |
| گـر صـد لـغـت از زبــان گـشــایـد | در هــر لــغــتـــی تـــرا ســتـــایــد |
| هـم در تـو بـه صـد هـزار تـشـویر | دارد رقــــم هـــزار تــــقــــصــــیـــر |
| ور دم نـزنــد چــو تــنـگ حــالــان | دانــی کــه لــغـــت زبـــان لــالــان |
| گر تـن حبـشی سرشتـه تـست | ور خـط خـتـنـی نـبــشـتـه تـسـت |
| گر هر چـه نبـشـتـه ای بـشوئی | شـــویــم دهـــن از زیــاده گـــوئی |
| ور بــــاز بـــه داورم نـــشـــانـــی | ای داور داوران تـــــــــو دانـــــــــی |
| زان پـیش کـاجـل فـرا رسـد تـنگ | و ایـام عــنــان ســتــانـد از چــنـگ |
| ره بـــــاز ده از ره قـــــبـــــولـــــم | بــــر روضـــه تـــربــــت رســـولـــم |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج
