این چه رژیمی ست، طبیبانه ام
قامت سرو کو، چرا دانه ام
چند به پرهیز دهی بوسه ای از جام می
جان بفدای لب ساغر، لبِ ساقی که هی
من چکنم به به پیمانه را
ترک کنم مدخل میخانه را
گرگ گرسنه به رمه داده ای
وعده خون است به کَنه داده ای
آه از این جسم که بس شاکی است
نسخه ی تو نسخه زیر خاکی است
مرهم تو، هیچ ندارد دوام
نسخه مپیچ بهر خدا، والسلام
