منوچهر منوچهری(بیدل)
ایا وامانده جان در عشق صورت
گرفتار پلیدی و کدورت
بدان عشق زمینی پست هیز است
ولی در صورت نفست عزیز است
هر آن کس دل به این وآن سپارد
بگو آخر که در قلبش چه دارد
که دل مرکز پرگار وجود است
بدن نقطه آن دوار عور است
کدام عشق آخرش آمد به سامان
بدون دردو اشگ و آه هجران
کدام عشقی سر انجامش و صال است
که عاشق زارو این وصلت محال است
ایا ای عاشق صورت سیه روز
شرارو شهوت و زشتی میافروز
چرا نار هوس را عشق دانی
چرا نفس بدت را دل به خوانی
چرا آغوش و گرم مست عریان
برایت همچو ماه و قرص تابان
ندانستی کزین نفس هوائی
نخواهی گشتن آزادو رهائی
ندانستی که دوزخ در میان است
شرار آتشش خیزو زیان است
بس این بشنو زبیدل رنج دیده
که هر شهوت پرست افتد زدیده
بخش مثنوی | پایگاه خبری شاعر
منبع: سایت شعر ایران
