فرهنگی، هنری و ادبی

امروز : 2 بهمن 1403

پایگاه خبری شاعر

انس مجنون با وحوش و سباع

احـــســـان هــمــه خـــلــق را نــوازدآزادان را بـــــه بـــــنـــــده ســـــازدبـا سـگ چـو سـخـا کـنـد مـجـوسـیسـگ گـربـه شـود بـه چـاپـلـوسـی***در …

احـــســـان هــمــه خـــلــق را نــوازدآزادان را بـــــه بـــــنـــــده ســـــازد
بـا سـگ چـو سـخـا کـنـد مـجـوسـیسـگ گـربـه شـود بـه چـاپـلـوسـی
***
در قــصــه شـــنــیــده ام کــه بـــاریبـــود اســت بـــه مــرو تـــاجــداری
در سـلـسـله داشـتـی سـگـی چـنددیــوانــه فــش و چــو دیـو در بــنــد
هـــر یــک بـــه صـــلـــابـــت گـــرازیبـــرده ســر اشــتـــری بـــه گــازی
شـه چــون شـدی از کـسـی بــر آزاردادیـش بــدان ســگـان خــونـخــوار
هـرکـس کـه ز شــاه بــی امـان بــودآوردن و خـــوردنــش هــمــان بـــود
بــــود از نـــدمـــای شـــه جـــوانـــیدر هـــر هـــنـــری تـــمـــام دانـــی
تـــرســیــد کــه شــاه آشــنــا ســوزبــیــگــانــه شــود بـــدو یــکــی روز
آهـــوی ورا بــــه ســــگ نـــمــــایـــددر نــیــش ســـگـــانـــش آزمـــایــد
از بــیـم ســگــان بــرفــت پــیــشــیبــا سـگـبــانـان گـرفـت خــویـشـی
هــر روز شـــدی و گـــوســـفـــنــدیدر مــطــرح آن ســگــان فــکــنــدی
چــنـدان بــنـواخـتــشـان بــدان سـانکــان دشــواری بـــدو شــد آســان
از مــــنـــت دســــت زیـــر پــــایـــشگـشــتــنـد ســگـان مـطـیـع رایـش
روزی بــه طــریــق خــشــمــنــاکــیشـــه دیــد در آن جـــوان خـــاکــی
فـــرمـــود بـــه ســـگ دلـــان درگـــاهتــا پــیـش ســگــان بــرنـدش از راه
وان سـگ مـنـشـان سـگـی نمـودنـدچـون سـگ بـه تـبــر کـش ربــودنـد
بــســتــنـد و بــدان سـگـانـش دادنـدخــود دور شــدنــد و ایــســتــادنــد
وآن شــیـر ســگــان آهـنـیـن چــنــگکــردنـد نــخــســت بــر وی آهـنـگ
چــون مـنـعـم خــود شـنـاخــتــنـدشدم لــابـــه کــنــان نــواخــتـــنــدش
گـردش هـمـه دسـت بـنـد بــسـتـنـدسـر بـر سـر دسـتـهـا نـشـسـتـنـد
بـــودنــد بـــر او چـــو دایــه دلــســوزتــا رفـت بــر ایـن یـکـی شـبــانـروز
چـــون روز ســپـــیــد روی بـــنــمــودســـیــفــور ســـیــاه شــد زرانــدود
شــد شــاه ز کــار خــود پــشــیـمـانغـمـگـین شـد و گـفـت بـا نـدیمـان
کـــان آهـــوی بـــی گـــنـــاه را دوشدادم بـه سگ اینت خواب خـرگوش
بــیـنـیـد کـه آن ســگـان چــه کـردنـدانـــدام ورا چــــگـــونـــه خـــوردنـــد
سـگبـان چـو از این سـخـن شـد آگاهآمـد بــر شــاه و گـفــت کــایـشــاه
این شخـص نه آدمی فرشـتـه اسـتکـایزد ز کرامتـش سـرشـتـه اسـت
بــرخــیــز و بــیــا بـــبــیــن در آن نــورتــا صــنــع خــدای بـــیــنــی از دور
او در دهــن ســگــان نــشــســـتـــهدنـدان سـگـان بــه مـهـر بــســتــه
زان گــــرگ ســــگــــان اژدهــــا روینــازرده بـــر او یــکـــی ســـر مــوی
شــه کــرد شــتــاب تــا شــتــابــنــدآن گــم شــده را مــگــر بــیــابــنــد
بـــــردنــــد مــــوکـــــلــــان راهــــشاز سـلک سـگان بـه صـدر شـاهش
شـه مـانـد شـگـفـت کـان جــوانـمـردچــون بــود کــزان ســگــان نــیـازرد
گـریـان گـریـان بــه پــای بــرخــاسـتصد عذر بـه آب چـشم ازو خواست
گـفـتـا کـه سـبــب چـه بـود بــنـمـایکـاین یک نـفـس تـو مـانـد بـر جـای
گـفـتـا سـبـب آنـکـه پـیـش ازین بـنـددادم بــه ســگــان نـوالـه ای چــنـد
ایـشــان بــه نـوالـه ای کـه خــوردنـدبــا مـن لـب خـود بــه مـهـر کـردنـد
ده ســــال غـــلـــامـــی تــــو کـــردمایــن بــود بــری کــه از تــو خــوردم
دادی بــــه ســــگـــانـــم از یـــک آزارو این بـد کـه بـند سـگ آشـنا خـوار
ســگ دوســت شــد و تــو آشـنـانـهســگ را حــق حــرمــت و تـــرا نــه
سـگ صـلـح کـنـد بــه اسـتــخـوانـینــاکــس نــکــنــد وفــا بــه جــانـی
چــون دیـد شــه آن شــگـفـت کـاریکــز مــردمـی اســت رســتــگــاری
هـشــیـار شــد از خــمـار مـســتــیبـگذاشت سـگی و سگ پـرسـتـی
مـقـصــودم از ایـن حــکـایـت آنـســتکاحـسـان و دهش حـصار جـانست
مـجــنـون کـه بــدان ددان خـورش دادکــرد از پــی خــود حــصــاری آبـــاد
ایــشــان کــه ســلــاح کــار بـــودنــدپـــیـــرامـــن او حـــصـــار بــــودنـــد
گـر خـاسـت و گـر نـشـسـت حـالـیآن مــوکـــب از او نــبـــود خـــالـــی
تــو نــیــز گــر آن کــنــی کــه او کــردخــونــاب جــهــان نــبــایـدت خــورد
هـمـخـوان تـو گـر خـلـیفـه نـامـسـتچـون از تــو خـورد تــرا غـلـامـسـت
صــاحـــب خـــبـــر فــســانــه پـــرداززیـن قـصـه خـبــر چـنـیـن کـنـد بــاز
کــان دشــت بــســاط کــوه بــالــیـنریــحـــان ســـراچـــه ســفــالــیــن
از ســوک پـــدر چــو بـــاز پـــرداخــتآواره بـه کـوه و دشـت مـی تـاخـت
روزی ز طــــریـــده گــــاه آن دشــــتبـــر خـــاک دیــار یــار بـــگــذشــت
دیـــد از قـــلـــم وفـــا ســـرشـــتــــهلـیـلـی مـجـنـون بــه هـم نـوشـتـه
نـــاخـــن زد و آن ورق خــــراشـــیـــدخــود مــانـد و رفــیـق را تــراشــیـد
گــفــتــنـد نـظــارگــاه چــه رایـســتکـز هـر دو رقـم یـکـی بــجـایـسـت
گــفــتــا رقــمــی بــه ار پــس افــتــدکـز مـا دو رقــم یـکـی بــس افــتــد
چــون عــاشــق را کــســی بـــکــاردمــعـــشـــوقـــه از او بـــرون تـــراود
گــفــتـــنــد چـــراســـت در مــیــانــهاو کــم شــده و تــو بـــر نــشــانــه
گفـتـا که بـه پـیش من نه نیکـوسـتکاین دل شده مغز بـاشد او پوست
مـن بــه کـه نـقـاب دوســت بــاشــمیـا بــر سـر مـغـز پــوســت بــاشـم
ایـن گـفـت و گـذشــت از آن گـذرگـاهچــون رابـــعــه رفــت راه و بــی راه
مـی خـوانـد چـو عـاشـقـان نسـیبـیمـی جــســت عـلـاج را طـبــیـبــی
وحـشـی شـده و رسـن گـسـسـتــهوز طـعـنـه و خــوی خــلـق رسـتــه
خــو کــرده چــو وحــشــیـان صــحــرابـــا بـــیــخ نــبـــاتـــهــای خـــضـــرا
نـــه خـــوی دد و نــه حـــیــطـــه دامبــــــا دام و ددش هـــــمـــــاره آرام
آورده بــــه حــــفـــظ دور بــــاشــــیاز شـیـر و گـوزن خــواجــه تــاشـی
هــر وحــش کــه بـــود در بـــیــابـــاندر خــدمــت او شــده شــتـــابـــان
از شـــیــر و گــوزن و گـــرگ و روبـــاهلـشــگـرگــاهـی کــشــیـده بــر راه
ایشـان هـمـه گـشـتـه بـنـده فـرمـاناو بـر هـمـه شـاه چـون سـلـیـمـان
از پــــر عــــقـــاب ســــایـــبــــانـــشدر ســایـه کـرکـس اسـتــخــوانـش
شــاهــیـش بــه غــایــتــی رســیـدهکــــز خــــوی ددان ددی بــــریــــده
افــــتــــاده ز مــــیـــش گــــرگ را زوربــرداشــتــه شــیـر پــنـجــه از گـور
ســگ بـــا خـــرگــوش صــلــح کــردهآهــو بـــره شـــیــر شــیــر خـــورده
او مـی شــد جــان بــه کـف گـرفـتــهوایشـان پـس و پـیش صـف گرفـتـه
از خـوابــگـهـش گـهـی کـه خـفـتــیروبـــاه بـــه دم زمــیــن بـــرفــتـــی
آهــــو بــــه مــــغــــمــــزی دویـــدیپــایــش بــه کــنــار در کــشــیــدی
بــــر گــــردن گـــور تــــکــــیـــه دادیبــــر ران گــــوزن ســــر نــــهـــادی
زانـــو زده بــــر ســـریـــن او شـــیـــرچـون جـانداران کـشـیده شـمشـیر
گــــرگ از جــــهــــت یــــتــــاق داریرفـتـه بــه یـزک بــه جـان سـپــاری
درنــــده پـــــلــــنــــگ وحـــــش زادهاز خـــوی پـــلـــنــگـــی اوفـــتـــاده
زیــن یــاو گــیــان دشــت پـــیــمــایگردش دو سه صف کشیده بـر پای
او چــون مــلــکــان جــنـاح بــســتــهدر قــلــبـــگــه ددان نــشــســـتـــه
از بــــیـــم درنـــدگـــان خـــونـــخـــواربــا صـحـبــت او نـداشـت کـس کـار
آنـــرا کــــه رضــــای او نــــدیـــدنــــدحـــالـــیــش درنـــدگـــان دریــدنـــد
وآنــرا کــه بــخــوانــدی او بــه دیــدنکــس زهــره نــداشـــتـــی دریــدن
او چـــه ز آشـــنــا چـــه از خـــویــشبــی دسـتـوری کـس نـشـد پـیـش
در مــــوکــــب آن جــــریــــده رانــــانمـی رفـت چــو بــا گـلـه شـبــانـان
با وحش چو وحش گشته هم دستکز وحش به وحش می توان رست
مــردم بــه تــعــجــب از حــســابــشوز رفـــتـــن وحـــش در رکـــابــــش
هـرجــا کـه هـوس رســیـده ای بــودتـــا دیــده بـــر او نـــزد نــیــاســـود
هــــر روز مــــســــافــــری ز راهـــیکــــردی بـــــر او قــــرارگــــاهــــی
آوردی ازان خــــورش کـــه شــــایـــدتــــا روزه نــــذر از او گــــشــــایــــد
وان حــرم نــشــیــن چــرم شــیــرانبـــد دل کـــن جـــمــلـــه دلـــیــران
یــــک ذره از آن نــــوالــــه خـــــوردیبـــاقــی بـــه دادن حــوالــه کــردی
از بـــس کــه ربـــیــعــی و تـــمــوزیدادی بــــــــه ددان بــــــــرات روزی
هـر دد کــه بــدیـد ســجــده کــردشروزی ده خــویـشــتــن شــمــردش
پـــــــیـــــــرامـــــــن او دویـــــــدن ددبـــود از پـــی کــســب روزی خـــود

گروه کتاب پایگاه خبری شاعر


منبع : درج